________________
१३६
माताधर्मकथा
(२) भूतश्री, (३) यक्षश्रीश्र, ताः किं भूताः - सुकुमारपाणिपादा, गावन - सर्वाङ्ग सुन्दर्यः तेपा खलु मामगानामिष्टाः कमनीयाः, विपुलान मानुष्यकान यात् कामभोगान् भुञ्जाना विहरन्ति ।
ततः खलु तेषा ब्राह्मणानामन्यदा यदानिदेकतः समुपागताना यावत् अब मेतद्रूप. = वद यमाणस्वरूप', मिथ = परस्पर, कथाममुलाप:- पावलापः समुद्रप धत एव खलु हे देवानुमिया: । अस्माकमिद विपूल पन गणिमघरिममेयपरिच्छेद्य भेदान्चतुर्निध यावत् ' सावतेज्जे ' स्वापतेय - पद्मरागादिस्प ना, अब यावत्पदोष्य-वन सुवर्णरत्नादिक तथा मौक्तिकादिफ चरिथते, किंभूत वृदि त्याह-‘अलाहि ' पर्याप्त=परिपूर्ण यात्रत् - आसप्तमात् कुलवशात् = सप्तमवापर्यन्त
के अच्छे जानकार थे । ( तेसिण माहणाण तभो भारियाओ त्या-त जहा - नागसिरी, भूयसिरी, जससिरी, सुकुमाल जाव तेर्सि ण मारणा इहाओ ५ निपुले मा० जाव विहरति ) इन तीनो ब्राह्मणों की तीन स्त्रिया थी । उनके नाम ये हैं | नाग श्री, भून श्री, और यक्ष श्री, ये सब सुकुमार करचरणवाली थी यावत् सर्वाङ्ग सुन्दर थीं। ये तीनों ब्राह्मण इनके साथ मनुष्यभव सबन्धी काम भागों को भोगते हुए आनद से रहते थे । (तरण तेसि माहणाण अन्नया कमाई एगय ओ समुवागयाण जाय हमेयारूवे मिहो कहासमुल्लावे समुप्पजित्था ) एक दिन की बात है कि जब ये तीनो भाई एक जगह बैठे थे तब -इनका परस्पर में इस प्रकार का विचार चला - ( एव खलु देवाणुपिया | अम्ह इमे विउले धणे जाव सावतेज्जे अलाहिजाव आसत्तमाओ कुल
हुए
जक्खसिरी, सुकुमार जात्र तेसिण माद्दणाण इट्ठाओ५ विपुले मा० जाव विहरति ) આ ત્રણે બ્રાહ્મણેાને ત્રણ સ્ત્રીએ! હતી તેમના નામે આ પ્રમાણે છે નાગશ્રી, ભૂતશ્રી, અને યક્ષશ્રી તેઓ ત્રણે સુકેમળ હાથ અને પગવાળી હતી અને બધા અગે તેમના સુદર હતા ત્રણે બ્રાહ્મણેા તેમની સાથે મનુષ્ય ભવના કામલેગે! ભગવતા સુખેથી રહેતા હતા
( तएण तेर्सि माहणाण अन्नया कयाई एगयओ समुत्रागयाण जान इमेयारूवे मिट्टी कासमुलावे समुप्पज्जित्था )
એક દિવસની વત છે કે તેઓ ત્રણે ભાઈ એક સ્થાને બેઠા હતા ત્યારે તે પરસ્પર આ જાતના વિચાર કરવા લાગ્યા કે
-खल देनाशुपिया | अहं इमे विणेा
+
