________________
सूत्रकृताङ्गसूत्रे
ये अग्निहोत्रेण जलावगाहनेन वा मुक्ति प्रतिपादयन्ति न ते परिपश्यन्ति, तुपभिति सिद्धिः कर्मभिः अत इमे बुद्धिविकलाः सकलाः संसारमेवाsari प्रायन्त्येभिः क्रियाकलापैः । अतो ज्ञानमवाप्य तस्थावरभूतेष्वपि सुखाकांक्षित्वं विचार्य नैतेषामुपमर्दनाय कदापि प्रयत्नो विधेय इति भावः ॥१९॥ ये पुनः कुशीला अशीलाच प्राणिनां हिंसया सुखमिच्छन्ति ते संसारे वक्ष्यमाणप्रकारेण दुःखमेवानुभवन्तीति दर्शयति सूत्रकारः - 'थर्णति' इत्यादि । मूलम्-थति लुप्पति तस्संति कम्मी
पुढो जगा परिसंखाय भिक्खू |
तम्हा विऊ विरंतो आयगुत्ते
दंद्रटुं तैसे या पडिसंह रेज्जा ॥२०॥ छाया -- स्वनंति लुप्यन्ते सन्ति कर्मिणः पृथक् जगाः परिसंख्याय भिक्षुः । तस्माद्विद्वान् विरत आत्मगुप्तो दृष्ट्रा सांथ प्रतिसंहरेत् ||२०||
!
आशय यह है कि जो अग्निहोत्र या जल में स्नान करने से मोक्ष मानते हैं, वे नहीं जानते कि इन कार्यों से मुक्ति नहीं मिलती अतएव ये सब बाल जन अपने कार्यों से असार संसार को ही प्राप्त करेगें । अतएव ज्ञान प्राप्त करके और नस एवं स्थावर जीवों में भी सुख की अभिलाषा है, ऐसा विचार करके उनके उपमर्दन (विराधना ) की कभी प्रवृत्ति नहीं करनी चाहिए || १९ ॥
जो कुशील या अशील पुरुष प्राणियों की हिंसा करके सुख की इच्छा करते हैं, वे आगे कहे अनुसार संसार में दुःख काही अनुभव
કે અગ્નિહેાત્ર કમ અથવા જળસ્નાન કરવાથી મેાક્ષ મળે છે, એવુ માનનારા 1. અજ્ઞાની લોકો એ વાત જાણતા નથી કે તે કાર્ચ વડે, મુક્તિ મળતી નથી. તેથી તે સઘળા ખાલ જના (અજ્ઞાન લોકે) પેાતાનાં જ પાપકર્મીને પિરણામે આ અસાર સૉંસારમાં જ ભ્રમણ કર્યા કરશે. . તેથી જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરીને અને ત્રસ અને સ્થાવર જીવાને પણ સુખ વહાલુ' છે, એને વિચાર કરીને તેમની વિરાધના થય એવી પ્રવૃત્તિ કરવી જોઈએ નહીં. પ્રગાથા ૧૯મા
;;
જે કુશીલ અથવા અશીલ પુરુષ પ્રાણીઓની હિંસા કરીને સુખની ઈચ્છા કરે છે, તેએ, હવે પછીના સૂત્રમાં બતાવ્યા પ્રમાણે સંસારમાં દુઃખના
