Page Text
________________
समयार्थचोधिनी टीका प्र. श्रु. अ.७ उ. १ कुशीलवतां दोषनिरूपणम् र न्ते विनाश्यन्ते जीवा अस्मिन्निति घातः संसार चातुर्गतिका, तादृशे संपारम् । ते 'एहिति' एष्यन्ति प्राप्स्यन्ति । अप्कायतेजस्कायजीवानामुपमर्दैन तेषों जीवानां. विनाशोऽश्यंभावी । विनाशेन तेषां वधिकादीनां संसार एव स्यात् सिद्धिस्तु कथामपि न भविष्यतीत्यभिप्रायः। यस्मादेवं तस्मात् 'विज विद्यां ज्ञानं सदसद्वि-. चाररूपं 'पढमं नाण' इतिवचनात् 'गहाय' गृहीत्वा 'तसथावरेहि त्रसस्थावरभूतैः कथमिदानी मुखं प्राप्यते इति 'पडिलेह' प्रत्युपेक्ष्य 'जाण' जानीहि अवबुद्धयस्व । सर्वेऽपि प्राणिनः सुखमिच्छन्ति द्विषन्ति च दुःखम्, ततः केन प्रकारेण तेषां जीवानां सुखार्थिनां दुःखोत्पाद केन कर्मणा सुखोत्पत्तिः१ न स्यात्कथमपि सुखम् , की बहुलता वाले हैं। जो परमार्थ को नहीं जानते और धर्मबुद्धि से प्राणातिपात भादि पापों का आचरण करते हैं, वे बाल को प्राप्त होते हैं । जिसमें प्रागीधात को प्राप्त होते हैं, ऐसा चतुर्गतिक संसार 'घात' कहलाता है। वे उसी को प्राप्त होते हैं। अपकाय और तेजस्क्राय के जीवों के उपलदन से उनका विनाश होता है और जीवधिनाश से विनाशों को संसार भवभ्रमण ही होता है सिद्धि किसी भी प्रकार प्राप्त नहीं हो सकती अतएव विद्वान् पुरुष इस बातका विचार करे कि त्रस और स्थावर जीव किस प्रकार सुख प्राप्त कर सकते हैं.१ ऐसा विचार करके जाने कि सभी जीव सुख की इच्छा करते है और दुःख से द्वष करते हैं। क्यों कि दुःख अप्रिय है फिर दुःख जनक कार्य से उनको सुख की प्राप्ति किस प्रकार हो सकती है?
થાય છે. જેઓ પરમાર્થને (વસ્તુતત્ત્વને જાણતા નથી અને ધર્મબુદ્ધિથી , * પ્રાણાતિપાત આદિ પાપકર્મો કરે છે, તેઓ ઘાતને પ્રાપ્ત કરે છે, એટલે કે સંસારમાં પરિભ્રમણ કર્યા કરે છે. જેમાં પ્રાણી ઘાતને પ્રાપ્ત કરે છે, એવા ચતુતિક સંસારને ધાત” કહેવાય છે. અમુકાય અને તેજસકાયના જીવોના ઉપમર્દનથી તેમને વિનાશ થાય છે, અને જીવોને વિનાશ કરનારને (વિનેશકને સંસારમાં ભવભ્રમણ જ કરવું પડે છે, જીવહિંસા કરનારને સિદ્ધિ કિઈ પણ પ્રકારે પ્રાપ્ત થતી નથી. તેથી વિદ્વાન પુરુષે એ વાતનો વિચાર ‘કર જોઈએ કે ત્રસ અને સ્થાવર જ કયા પ્રકારે સુખ પ્રાપ્ત કરી શકે
છે. બુદ્ધિશાળી પુરુએ એ વાત સમજવી જોઈએ કે સઘળા છે સુખની ઇચ્છા રાખે છે, કેઈને દુખ ગમતું નથી. દુઃખ પ્રત્યે તેઓ શ્રેષભાવની * દષ્ટિએ દેખે છે. જે તેમને દુઃખ અપ્રિય હોય તે તેમને ખૂની ઉત્પન્ન - शाय स य ४२साथी सुमनी प्रासि वी शत. थ श? तापय छ
हो सकती है?
सू० ७७
| SR No. | 009304 |
| Book Title | Sutrakrutanga Sutram Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ghasilal Maharaj |
| Publisher | A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti |
| Publication Year | 1969 |
| Total Pages | 730 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_sutrakritang |
| File Size | 46 MB |