________________
प्रथमस्तरङ्गः
આ જગતમાં જેના હૃદયમાં ગુરૂ વસે છે ! તે ધન્ય છે. પણ જે ગુરૂના હૃદયમાં વસે છે તે તો ધન્યાતિધન્ય છે. I૧૨થા
-सिद्धान्तमहोदधौ धन्यः स जीवलोकेऽस्मिन्,
गुरवः सन्ति यद्धृदि । धन्यानामपि धन्यः स,
___ यो गुरूणां वसेद्धृदि ।।१२१ ।। गुणैर्निवसितोऽनये
गुरुचित्ते दिवानिशम् । धन्यानामपि धन्यः स,
जात: प्रेममुनिः किल ।।१२२।।
।
પોતાના અમૂલ્ય ગુણોથી હંમેશ માટે ગુરૂના ચિત્તમાં વસતા પ્રેમમુનિ ખરેખર ધન્યાતિધન્ય બની ગયા. ll૧૨૦શા
-
-
---
।
(वसन्ततिलका) सङ्ख्याधरा जगति सङ्ख्ययितुं न शक्याः
घोरोपसर्गसहनापघना घनाश्च । वाचा वचस्पतिविधा विरला न विश्वे
पूज्यांह्रिदत्ततनुवाङ्मनसः क्षिती के ? ||१२३।। काव्योत्करप्रपरिकल्पनकौशलेशा
स्तीर्थोद्धृतौ धृतिधरा नवनिर्मितौ च। सर्वत्र चैव सुलभाः सुलभा गणेशा: किन्तु क्व वज्रविधया गुरुभक्तिनिष्ठाः? ||१२४ ।।
જગતમાં બુદ્ધિશાળીઓનો તોટો નથી. ઘોર ઉપસર્ગોને સહતા શરીરધારીઓ ય ઘણા છે. વાણીથી વાચસ્પતિ જેવા ય વિશ્વમાં વિરલ નથી.. પણ.. ગુરૂચરણે મન-વચન-કાયાને સમર્પિત કરી हनाश मा धरती पर डेटला? ||१२3।।
કાવ્યકલાપોની પ્રકૃષ્ટ કૃતિમાં કૌશલ્ય- ! શાળીઓ, તીર્થોદ્ધાર અને નવનિર્માણમાં તત્પર કે વિશાળ સમુદાયના અધિપતિઓ તો બધે જ સુલભ છે. પણ વ્રજ સમી ગુરૂભક્તિની નિષ્ઠાના धार इयां छे ? ||१२४॥
।
-
11१. उक्तसिद्धिभिरेव पर्याप्तं किमनयेति चेत् ? दत्तोत्तरोऽयं पर्यनुयोगो । न्यायविशारदाख्ये बार्तिके, तत एवावगन्तव्यम् तद्वक्तव्यम् ।
- सभा
