________________
Make
॥ चंद्रसमचरित्रम्।।
| तृतीयोलासेष्टमा सर्गः ॥
।।११३।।
पाचमामाय मे पञ्जरंदेहि, विलम्ब मा कुरु, गुणावली जयौ-यदाथ मन्त्रिन् ? वचनं तदेव, सत्यं महाशत्रुराय माता। तस्माबटेभ्यः प्रददाति मोदा-बैरी जनो वैरिविघातदक्षः ॥१॥ अतः परस्मै कथमर्पयामि, स्वजीवनंतं जगदेकनाथम् । त्वं तत्र मत्वा नटराजमाशु, विबोधयानेन कियांस्तवार्थः ।।२।। मदन्तिकेऽस्मिन् स्थित आशया मे, प्रयान्ति दीनानि कुतोऽन्यथाज्य । यः पीब्यते वेत्ति स वेदनां वै, हास्यं करोत्येव परस्तु मुग्धः १३॥श्वथर्मदीया मम भर्नुरिष्टं, स्वमेऽपि नो वाञ्छति किं न वेत्सि?। निवेदयाम्यद्य मदीयदुःखं, त्वामन्तरा कं विधुराननाऽहम् ॥ ॥ इतिगुणावच्या आक्रन्दवचनानि निशम्य मन्त्री पुनस्तामाश्वासयमाह-राज्ञि? त्वयाऽस्य विषये खलु नो विषादः, कार्यः सुखेन हृदि चिन्तय तीर्थनाथम् । सर्व शुभं तथ जनिष्यति दैवयोगा-सिद्धे विधौ किमिह वैरिगणो विदध्यात् ।। १॥ इत्थंमन्त्रिवचनंप्रमाणयन्ती निजजीवितमिव पञ्जरगतंतं मन्त्रिणे प्रदाय साश्रुनयना सावादीस्वामिन् ! दीनाऽवला त्यक्त्वा, विदेशं यातुमिच्छसि । अकृत्ये ते मतिः कस्मा-दकस्मादजनि प्रभो ? ॥१॥
विद्यमाने त्वयि नाथे, कथं तिष्ठामि निर्धवा । अनाथाऽहं कियत्कालं, जीविष्यामि दयानिधे ॥ २ ॥ निराश्रयायाः शरणं न 4 मेऽन्यत् , गत्वा यतस्तत्र वदामि दुःखम् । प्राणप्रियोऽपि त्वमनर्थहेतु-र्जातस्ततः कोऽन्यजनस्य दोषः ॥३॥ स्वामिन् ? सदा
त्वं मम वल्लभोऽसि, स्वयापि मे संस्मृतिरेख कार्या । ममापराधो यदि दृष्टपूर्वः, क्षन्तव्य एवाऽस्ति भवादृशानाम् ॥ ४ ॥ निरागसं मां प्रविहाय सद्यो-देशान्तरं गन्तुमनोऽभवत्ते । प्राणेश ? हा? त्वद्विरहातुरायाः, क्षणोऽपि भावी युगसंमितो मे ॥ ५ ॥ पक्षित्वमाप्ते त्वयि प्राणवल्लभ?, मनोरथश्रेणिरभून्मदीया। साऽप्यद्य दुर्दैववशाद्विनष्टा, दरिद्रिणां दुःखगतिन दुर्लभा ॥६॥ पुनर्भवदर्शनमस्ति दुर्लभं. दृष्ट्या पवित्रीकुरु मा नताङ्गीम् । वियोजनं यः करुतेतवैत, ब्रवीमि किं निन्द्यतमं नरा
For
And Persone Oy