________________
૧૬૨
વલભી પ્રાસાદ
ગર્ભગૃહ-વલીના ગર્ભગૃહ લખચોરસ થાય.
પૃષ્ઠભદ્ર પાછળનુ ભદ્ર પાર્શ્વ ભદ્ર—ખાજીનું ભદ્ર વલિતા પટ્ટિકા કપાત-છન્નુના સ્થાનેના થોડા
ઉપાડના ઘાટ.
કડ-ઘી, કપાત ઉપર ઊંડી ઘશી. સ્ક ધવેન્રી—અ ગાળ ઉપરના ભાગે, વલ્લભી—વલ્લભીના ઉપરના ગાળાઈ. ચંદ્રશાલ-વલ્લો શિખરના એ પાશ્વ ભાગ (ગેબલ) વલિકા--વલભીના ઉપરની ગાળાઈ આમલસારક–વલભીના ઉપરની લખાઈમાં મધ્યે
આમલ સારક અને બે છેડા પર સિહ સિંહુ-વલ્લભીના એબાજુનાં ચંદ્રશાલ (ગૅખલ) પર સિહ એસાડેલા હાય તે.
ફ્રાસના કાર શિખર ( ત્રિષટ ) પ્રહાર–છજા ઉપરના થર, કણું ફાસના--ખૂણુા ઉપરની ફાસનાનું નાનું સ્વરૂપ સિહુકણું –ફાસનાના ભદ્રે ઉદ્ગમ (ડિયા) ભૂમિજ-છાજલીઓનાં થશે (હડિયા) પીડા-ઉડિયામાં છાજલીએને પીડા કહે છે. પેટલ-પાંચ કે સાત છાજલીના સમૂહને પાટલ હે છે. (ઉડ્ડિયા શિલ્પ) ક્રાંન્તિ-ઉડિયા શિલ્પમાં છાજલીએનાં એ સમૂ હનાં ગાળા ઘશીના ચારસ ભાગને ક્રાંન્તિ હે છે.
ઘઉંટાન્લાસના ઉપરની ઘંટા કલશ-ઈંડું, કળશ,
ભૂમિજ પ્રાસાદ શિખર વરડિફ્રા–જંઘા ઉપરના ઘાટવાળા થર.
વાસ્તુનિઘંટુ
પ્રહાર–શિખરનાં પ્રારભના થર ખીખરીએ નીચેનાં થર રથિકા-શિખરની જ ધાતુ ભદ્ર,
સુરસેનક–શિખરના ભદ્રે માટી ઉગમ દેઢિયા, શિખરના શુકનાશ. સ્ત’ભકૂટભૂમિજ-ભૂમિજ શિખર રેખા અને બીજા‘ ઉપાંગોમાં પ્રત્યેક શિખરીએ નીચે ઘાટવાળા સુંદર પ્રહારના ઊંડા ઘાટના થર, નીચે થાડી ચોરસ જ ધા, આવા પ્રકારનાં પ્રત્યેક થરને સ્તં ભકૂટ કહે છે. સ્કંધ-શિખરનુ ખાંધણું તેમાં કંઘશી ઘંટા-(૧) આમલસારા (૨) મૈટુ' લામસુ ચંદ્રિકા—ઉભડક ચંદ્રસ તેને ચુલી પણ કહે છે. લશ-ઈંડુ, કળશ મધ્યલત્તાભૂમિના શિખરનાં ભદ્રે ઘાટમાલા. સવા
રથિકા-ભદ્ર, છજા પરના ભદ્રને એ થાંભલોએ અને ઉપર ઉદ્દગમ ફૂટ-નાની લામથી ઘઈટિકાના ખૂણામાં,
છાવક-છાજલી
ઉદ્ગમ-ફૂટના થરમાં દેઢિયા. ઘટિકા-આમ છાજલી ફૂટ અને ઉદ્ગમના ત્રણ ઘાટ પર ઘ`ટિકા.
ઊરુઘ’ટા-શામરણના ભદ્રે દરેક થરે આવતી ઉરુ ઘંટા (શિખરના ઉચ્છ્વંગ જેમ) સિંહુરુ ઘટાના થરે સિંદ્ધ મૂલઘટા-શામરણુના ઉપરના સર્વોપરિ ઘટ તે મૂળઘટા સિદ્ધ-શુકનાશ પરના સિંહુ ઉરુગેંગ શિખરના ભદ્રે આવતુ. હરશંગ પ્રયાંગ--શિખરના ઉર્જીંગ અને મૂળ રેખાના
