________________
(૧૧)
હાડોહાડ જ્જડ વિરોધ, અને તેના જ નાશના પેતરા ? એથી વિશેષ વિકાસઘાત અને કૃતજ્ઞતા બીજી કઈ હોઈ શકે ? અરે ! રોટલીનું એક બટકું ખવરાવનારાનો ઉપકાર શ્વાન આજીવન ભૂલતો નથી, કદાપિ કૃતજ્ઞતા છોડતો નથી, અને કૃતજ્ઞતા આદરતો નથી. શ્રાવકકુળમાં જન્મીને શ્વાન જેવા પશુથી પણ છેલ્લે પાટલે બેસવા જેવી અધમ ના આદરવા લાગ્યા.
એકવાર નહિ અનન્તીવાર જીભ કપાય? ધાર્મિક અને સામાજિક અનેક મોટી સંસ્થાઓમાં સંકળાયેલા, અને અનેક આચાર્યોના સંપર્કમાં આવેલ એવો મિથ્યાપ્રલાપ-બકવાદ કરનાર કુતર્કવાદિઓ ચિત્તની સમતુલા ગુમાવેલા સન્નિપાતના રોગીની જેમ બકવાદ કરે છે, કે આચાર્યોએ કપોલકલ્પિત ઉપજાવી કાઢેલી “બાબાવાક્ય પ્રમાણમ્” જેવી વાહિયાત વાતોથી ભોળવાઈને અમે વિશ્ચાર કરીએ તેમ નથી. તમે શેનો વિશ્વાસ કરો ? તમે તો અજ્ઞાનવાદ મહાજડ કુસંસ્કારોથી નિરન્તર ઊભરાતી એવી મહાઅજ્ઞતાભરી આધુનિક કડવી કેળવણી લીધેલ હોવાના કારણે
ત્રિકાલાબાધિત નક્કર સત્ય અને એકાન્ત પરમશ્રેયસ્કર એવા શ્રી જિનેન્દ્ર પરમાત્માનાં વાક્યોને” ““બાબાવાકર્યા પ્રમાણમુ” કહેતા પણ હૃદયમાં આંચકો ન આવે એવા ધિટ્ટહૈયાવાળાને શ્રી જિનેન્દ્ર પરમાત્માનાં વાક્યો ઉપર શી રીતે વિશ્વાસ આવે ? અને એમને શી ખબર પડે કે અનન્તાનન્ત પરમતારક શ્રી જિનેન્દ્ર પરમાત્મા સમક્ષ ભાિથી ધરાયેલ અક્ષતાદિના ભક્ષણથી એકવાર નહિ પરંતુ ઉત્કૃષ્ટી અનન્તીવાર જીભ કપાઈને લોહી નીકળી શકે છે. એ વાત ત્રણે કાળમાં નિર્વિવાદ નિઃશંક છે. દેવદ્રવ્યાદિ ભક્ષણ કે વિનાશ કરતા તીવ્રભાવે બંધાયેલ ઉત્કૃષ્ટ મહાપાપથી જીભ કપાય એટલું જ નહિ, પરંતુ ચાતુર્ગતિક સંસારમાં પરિભ્રમણ કરતાં
