________________
(૧૦૯) “અતિશય પાપ કરનારાઓનું કલ્યાણ થતું નથી.” ત્યાંથી સિંહ મરીને પ્રથમ નરકમાં ગયો. ત્યાં અનેકવિધ અસહ્ય વૈદમાઓ ભોગવતાં આયુષ્ય પૂર્ણ થતાં કાળધર્મ પામીને હિંસક ભિલ્લજાતિમાં ઉત્પન્ન થયો. ત્યાંથી પાછો પ્રથમ નરકમાં જઈને દુષ્ટ ભૂજ પરિસર્પ થયો. ત્યાંથી બીજી નરકમાં જઈને દુષ્ટ પક્ષી થયો. ત્યાંથી ત્રીજી નરકમાં જઈને વનમાં દુષ્ટ સિંહ થયો. ત્યાંથી ચોથી નરકમાં જઈને દ્રષ્ટિવિષ જાતિનો સર્પ થયો. ત્યાંથી પાંચમી નરકમાં જઈને ચાંડાળની સ્ત્રી થયો. ત્યાંથી છઠ્ઠી નરકમાં જઈને સમુદ્રમાં મત્સ્ય થયો. ત્યાંથી સાતમી નરકમાં જઈને તંદુલીયો મત્સ્ય થયો, ત્યાંથી ફરીને સાતમી નરકે ગયો. ત્યાંથી ફરીને સાતમી નરકે ગયો. ત્યાંથી ફરીને છેલ્લા ક્રમથી ચાંડાળની સ્ત્રી આદિ યોનિમાં પ્રથમની જ જેમ ઉત્પન્ન થઈ દુઃખ ભોગવ્યાં, તથા તે જ ક્રમે છઠ્ઠીથી પ્રથમ સુધીની નરકમાં ગયો. ત્યાંથી દુઃખના સાગરરૂપ ઘોર સંસારમાં પડયો “આ સર્વ દેવદ્રવ્યના વિનાશનું જ ફળ છે” અન્યાયથી થોડું પણ દેવદ્રવ્યનું ભક્ષણ કરવાથી શૈવ નામનો શ્રેષ્ઠી સાત વાર કૂતરો થયો હતો. કેમકે- “વિદ્રવ્ય ભક્ષણનું અનિષ્ટ ફળ નષ્ટ થતું નથી.” તે સાંભળીને નાભક રાજાએ પ્રશ્ન કર્યો કે- “હે સ્વામી ! તે શ્રેષ્ઠી કોણ હતો? અને તે શાથી સાત વાર કૂતરાની યોનિમાં ગયો?” ત્યારે ગુરુમહાર જ બોલ્યા કે- ““ઉત્સર્પિણી તથા અવસર્પિણીમાં ભરત અને ઐરાવત નામના બન્ને પત્રમાં જુદા જુદા ત્રેસઠ શલાકા પુરુષો ઉત્પન્ન થાય છે. તેમાં ચોવીશ તીર્થકરો, બાર ચક્રી, નવ વિષ્ણુ, નવ પ્રતિવિષ્ણુ, અને નવ બળરામ. તેમાં પૂર્વે શ્રી રામ ન્યાયપૂર્વક રાજ્યનું પાલન કરતા હતા તે સમયે દીનજનો ઉપરની કરુણાથી ન્યાયઘંટા બંધાવી હતી. એક દિવસે કોઈક કૂતરો રાજમાર્ગ ઉપર ચાલતો હતો, તેને કોઈ બ્રાહ્મણના પુત્રે કાન ઉપર પથ્થર માર્યો. તેથી તેને લોહી નીકળ્યું. તેના ન્યાય માટે કૂતરો
