________________
૧૧૪
. ભીમસેન ચરિત્ર પ્રદક્ષિણા દઈ ચૈત્યવંદન કર્યું અને હલકા કંઠે પ્રભુનું સ્તવન ગાયું.
ભીમસેનની ભક્તિધારા એર વધવા લાગી. તે બે હાથ જોડી ભાવભર્યા હૈયે પ્રભુની સ્તુતિ કરવા લાગ્યું.
હે જિનેન્દ્ર! આપ તે કલ્યાણરૂપ વેલડીને પ્રકુલિત કરવામાં મેઘ સમાન છે. આપના ચરણકમળમાં તે દેવેન્દ્રો પણ નમન કરે છે. આપ સર્વજ્ઞ છે. સર્વત્ર આપને જ મહિમા પ્રસરી રહ્યો છે. માંગલિક કાર્યના ક્રીડાગૃહ છે. માટે હે દેવાધિદેવ! આપ મારા દુઓને નાશ કરી મને સુખ આપે.
આપ તે ત્રણ લોકના આધાર છે. દયાના આપ અવ તાર છે. દુરંત સંસાર રોગને શાંત કરવામાં વૈદ્ય સમાન છે.
ક્ષમાનિધાન હે વીતરાગ પ્ર! આપને પ્રણામ કરી હું મારા દુઃખ તમને જણાવું છું, એક બાળક જેમ તેની કાલીઘેલી ભાષામાં પોતાની વાત તેના બાપને કરે છે, તેમ હે તાત! હું પણ તમારે બાળક છું ને મારી ભાષામાં હું તમને મારી વાત કરું છું.
હે દયાનિધે! હું બહુ દુઃખથી પીડાયેલ છું. હે નાથ ! મેં જન્મ પામીને કેઈ સુપાત્ર દાન આપ્યું નથી. શીલવ્રતનું વિશુદ્ધપણે પાલન કર્યું નથી. તપશ્ચર્યા પણ કરી નથી. તેમજ મેં શુભ ભાવના પણ ભાવી નથી. જેથી મારે આ સંસારમાં રખડવું પડયું છે.
ક્રોધાગ્નિથી હું બળી રહ્યો છું. કુર રવભાવવાળા લોભ
