________________
સપ્તમ બિંદુ માનવોની જ શી વાત કરીએ? આશ્રમમાં તો પશુ, પક્ષીઓ સુધ્ધાંને પણ માનવ જેટલા જ અધિકારો હતા ! કૂતરાં, ખિસકોલીઓ, મોર, ગાય, સૌને અધિકાર ! શ્રી ભગવાનની દિવ્ય કરદીક્ષાથી ઘણાં પશુપક્ષીઓ પણ મુક્તિ પામ્યાં હતાં ! અને શ્રી શિવપ્રકાશ પિળે, શ્રી લક્ષ્મી અમ્માળ - એઅમ્માળ, કાવ્યકંઠ શ્રી ગણપતિ મુનિ, શ્રી રામસ્વામી અય્યર, શ્રી હન્ક્રીસદ્રાવિડ મહાકવિ સ્વામી નટનાનંદ અને શેષાદ્રિસ્વામી આદિ અનેક ભક્તોએ પ્રેરણા -જ્ઞાન-મોક્ષ મેળવ્યાં હતાં.
શ્રી રમણના નિવાસના દરવાજા દિવસે તો શું રાતના પણ સર્વ કોઈને માટે ખુલ્લા જ રહેતા. ચિદાકાશમય ચેતનાની અમર્યાદ અને પ્રકાશપ્રફુલ તેમની જીવનગરિમા કંઈ ઢાંકી ઢંકાય તેવી થોડી જ હતી? મધ્યરાત્રિએ પણ દર્શનાર્થી ભક્તોને પૂરું સ્વાતંત્ર્ય હતું ! સંત ઓવય્યારના કહેવા મુજબ, ઊણપો ઢાંકવાની જરૂર છે, વિશુદ્ધિને નહીં. વિશ્વાત્મા વળી ઢંકાય પણ કેવી રીતે ? સર્વને, સર્વ સમયે, કશીય શરત વગર દર્શન સૌભાગ્ય જરૂર સાંપડતું. આશ્રમના શરૂઆતના દિવસોમાં નિશાચર ચોરોને પણ અહીં ઉષ્માભર્યો આવકાર મળેલો હતો ! એટલું જ નહીં, તેમને જે જોઈએ તે લઈ જવાનું ભગવાને કહ્યું હતું. ભગવાનના જીવનદર્શનનું આ એક પ્રત્યક્ષ પ્રમાણ છે.
