________________
•°
૧૪૦ (૧૦) જેનું ચિદ્ર (જ્ઞાન) સત્ થયેલ છે અને આનંદ સ્વરૂપ છે તે ચિત્ (જ્ઞાન અર્થાત આત્મા સચ્ચિદાનંદ છે. પરમાત્માતત્ત્વ એટલે સચ્ચિદાનંદ!
સચ્ચિદાનંદને સ્વક્ષેત્રે એટલે કે આત્મક્ષેત્રે છે અને પામે તે અંતરાત્મા છે. જે અનુકમે પરમાત્મા બની શકે છે. આમ સચ્ચિદાનંદની અર્થાતુ પરમાત્મ તત્વની અંતરકિયા સ્વક્ષેત્રે કરવી તેનું જ નામ અંતરાત્માપણું અને મેક્ષમાર્ગ.
(૧૧) જે સમયથી જીવ પોતાના બહિરાત્મભાવને જોતા થશે તે સમયથી જીવ અંતરાત્મા બનશે.
(૧૨) બહિરાભા માટે જેટલા મેક્ષના લક્ષ્યવાળા અંતરાત્મા છે તે ગુરૂ છે અને જેટલાં પરમાત્મા છે તેટલાં દેવ છે.
(૧૩) સમજુ માણસે સુખમાં દુઃખને જુએ છે. અને દુઃખને અંત આણે છે. દુઃખમાંથી જ જન્મનાર અને દુઃખમાં જ અંત પામનાર એવાં સુખની પાછળ સજજને દોડતાં નથી.
(૧૪) જીવ સજજન હોય કે દુર્જન, ગમે એ હોય ભગવાને એને અનાદિથી જે આશ્રવ–બંધ–સંવર પ્રમાણે ફળ મળે એ જે પદ્ધતિ આપેલ છે તે ઘટે કામ કોલેભાદિ દુગુણે છે તેથી દુર્જને છે. સામે ત્યાગ ક્ષમા નમ્રતા નિર્મોહ-સંતેષ ગુણ છે તેથી સજજનો પણ છે.
અશુભ ભાવ છે તેમ શુભ ભાવ પણ છે. એ શુભ ભાવ ભાવનાર અને શુભ ભાવથી શુભ વર્તન સદ્વર્તનથી શુભા ભાવ બને છે.
