Chaturvidha Sangha Tawarikhni Tejchhaya

SR No.: 004514
Original Sutra Author: N/A
Author: Nandlal B Devluk
Publisher: Arihant Prakashan
Publication Year: 2005
Total Pages: 1028
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, History, & Society
File Size: 44 MB

Page 814

LOGO
ચતુર્વિધ સંઘ અંગીકાર કર્યા. તેમાનું મુખ્ય અને સમાજોપયોગી વ્રત અપરિગ્રહ સર્વદા મહેંકતું રહ્યું. અપરિગ્રહી વ્રત ધારક ત્યાગમૂર્તિ, ધર્મમાં વ્રત. જૈનોમાં આ વ્રતનો વિશિષ્ટ વિશેષ મહિમા છે. કારણ આ અખૂટ, અપાર શ્રદ્ધા ધરાવનાર ધર્મમૂર્તિ સમા તેમની ધર્મસેવા, વ્રતમાત્રથી સાધાર્મિક સેવા, દાન, સમાજકલ્યાણ જેવાં ઉમદા સમાજ સેવા, સંઘ સેવા, સાધુ-સાધ્વી સેવા અવર્ણનીય છે. કાર્યોને વેગ મળી શકે છે. દફતરીએ આ દિશામાં એક નવી કેડી ગૃહસ્થાવસ્થામાં પણ જલ કમલવત્ ભોગવિલાસથી નિર્લિપ્ત કંડારી છે. ઇ. સ. ૧૯૩૫માં તેમણે પોતાની સંપત્તિની મર્યાદા હતા. અને એથી જ અપરિગ્રહનો સિદ્ધાંત જીવનમાં સ્થાપિત બાંધી.
થઈ શક્યો હતો. માનવસેવાના બીજ તો કિશોરાવસ્થાથી જ રોપાયેલાં એમણે સતત ૪૦ વર્ષ સુધી જૈન સંઘ કાંદાવાડીની સેવા હતા. દીન-દુઃખી કે દર્દી ને જોઈ વિચલિત થઇ જતાં. તે સમયે કરી હતી. મુંબઇમાં દમની બિમારી વિશેષ હતી. સુરતના ચિત્રકૂટના મહંત
પ્રો. હીરાલાલ રસિકલાલ કાપડિયા દમના દર્દીઓના મસીહા રૂપ હતાં. તેમના ઉપચારથી ઘણાં દર્દીઓને રાહત થયેલ. તેમણે મહંતને મુંબઇ બોલાવી આશરે
(ઇ. સ. ૧૮૯૪ - ૧૯૭૯) ૧૦,૦૦૦ દર્દીઓને રોગમુક્ત કર્યા. સાથોસાથ એની પરેજી રૂપે હીરાલાલ કાપડીયાનો વિ. સ. ૧૯૫૦ના અષાઢ સુદ શાકાહાર ફરજીયાત કરાવી અહિંસાધર્મની અનુમોદના કરી. આ ૧૧ના દિવસે ૨૮મી જુલાઇ ૧૮૯૪ સૂરતમાં થયો હતો. એમના પ્રયોગમાં ધારી સફળતા પ્રાપ્ત કરતાં ફરી મહંતને મુંબઇ પિતાનું નામ રસિકદાસ અને માતાનું નામ ચંદાગૌરી હતું. તેઓ બોલાવ્યા અને ધર્મ-જાતિ-સંપ્રદાય કે ઊંચ-નીચના ભેદભાવ ત્રણ ભાઇઓ અને બે બહેનો હતાં. હીરાલાલ તેમાં સૌથી જ્યક વિના આવનાર દર્દીને સારવાર આપી રોગમુક્ત કર્યા. હતાં.
ઇ.સ. ૧૯૪૭માં દેશના ભાગલા પ્રસંગે આપણા રસિકદાસના વડવાઓ મૂળ ઉત્તર ગુજરાત પાટણના ભાઇઓને ભારત લાવવાનું કાર્ય ચાર્ટડ વિમાન દ્વારા ખુબ સુંદર વતની હતા. અને તેઓ ભાવનગર આવી વસ્યા હતાં. ઇ. સ. રીતે પાર પાડયું હતું. કચ્છ અંજારમાં ધરતીકંપ થયો ત્યારે કુટુંબ ૧૮મી સદીમાં તેઓ ભાવનગરથી સૂરત વેપારાર્થે આવેલા. મૂળ અને ઘરબાર વિહીન બનેલાં ભાઇઓની યથાશક્તિ મદદ કરી તેઓ વૈષ્ણવધર્મી હતાં. પ્રો. હીરાલાલના દાદા વજનદાસના પુર્નવસવાટની વ્યવસ્થા પણ કરાવી આપી. ઈ.સ. ૧૯૬૧માં જીવનમાં એક મહત્ત્વનો પ્રસંગ બની ગયો અને તેઓ જૈનધર્મી પુનાનો બંધ તુટી જવાના પ્રસંગે નિરાધાર-નિરાશ્રિત લોકો બની ગયા, તે હકીકત અત્યંત રસિક, શ્રદ્ધાન્વિત અને આશ્ચર્ય માટે મોટું ફંડ એકત્ર કરી, તેઓને શક્ય તેટલી સવલતો પૂરી
પ્રેરક છે. એક વખત સૂરતના ઘરના વાડામાં ખોદકામ કરતાં પાડી ખૂબ મદદ કરી.
ધાતુની જિન પ્રતિમા મળી આવી. વૈષ્ણવધર્મી હોવાને કારણે
એ જિનપ્રતિમા પ્રત્યે ખાસ શ્રદ્ધા, આકર્ષક કે મોહ ન હતો. તેમણે પોતાના વતનમાં કૉલેજ, કન્યાશાળા, હોસ્ટેલ
ધાર્મિક સંસ્કારો તો હતાં જ, આથી જિનપ્રતિમા અન્ય સ્થળે ન વગેરેની સ્થાપના તો કરી જ. ત્યાંના મધ્યમવર્ગના તેજસ્વી,
મુકતાં. તેને તાપી નદીના પાણીમાં પધરાવી દેવાનો નિર્ણય પ્રતિભાશાળી વિદ્યાર્થીઓ પોતાની આર્થિક પ્રતિકૂળતાને લઇ
કર્યો. તેઓ પોતે જાતે પ્રતિમાજી લઇ તાપી નદીના કમ્મર ઉચ્ચ અભ્યાસ પ્રાપ્ત કરી શકતાં ન હતા. આ વાત સેવાભાવી
સુધીના પાણીમાં ગયા અને જિનપ્રતિમા ત્યાં પધરાવી દીધી. ગિરઘરલાલને ઘણી ખૂંચતી-આથી એમણે શ્રી માગીલાલ
કાંઠે બહાર આવ્યાં ત્યારે પોતાના ધોતિયાના છેડામાં કાંકિ વીરચંદ, મેઘજી થોભણ અને ખીમચંદ મગનલાલ વોરા પાસેથી
ભરાયું હોય તેમ લાગ્યું. કદાચ પત્થર કે જળચર પ્રાણી હશે, મોટી રકમ મેળવી હાયર એજ્યુકેશન લોન ચાલુ કરાવી. પત્ની
માની ધોતિયાના છેડામાંથી બહાર કાઢયું ત્યારે સાશ્ચર્ય પેલી સુરજબહેનની તપશ્ચર્યા નિમિત્તે પારંપરિક સાંજી-જમણવારમાં
જિન પ્રતિમા બહાર આવી. વિચારવા લાગ્યાં કે - ખુબ નાણાં ખર્ચવાને બદલે એક નવીન કેડી કંડારી. આ નાણાનું
સાવચેતી, સંપૂર્ણ સાવધાની સાથે પ્રતિમાને પાણીમાં એમણે ગિરધરલાલ દામોદર એજ્યુકેશન ટ્રસ્ટ બનાવ્યું, જેમાંથી
પધારવવા છતાં અહીં કેમ ? ફરી એ જ રીતે વિશેષ વિદ્યાર્થીઓને શૈક્ષણિક કાર્યમાં મદદ મળે છે.
સાવધાનીપૂર્વક નદીના ઊંડા જળમાં પ્રતિમા પધરાવી દીધી. સેવાભાવી ગિરધરલાલનું જીવન સેવાના તાણાવાણાથી સાશ્ચર્ય ત્યાંથી પાછા ફરતાં વળી ધોતિયાંમાં કાઇક ભરાયાનો વણાયેલી શુભ હિમાચલ ચાદર સમાન હતું. તેઓ સાક્ષાત્ અહેસાસ થયો...અને ફંફોળતા એ જ (જીને પ્રતિમા) ફરી પાછી હતાં. સેવા એ જ એમનો પ્રાણ. સેવાની મહેંકથી એમનું જીવન હાથમાં આવી પહોંચી. માન્યું કે આમાં કાંઇક સંકેત છે.
Jain Education Interational