________________
૩૨૧
અશુચિ-ભાવના.
૧. આ શરીર અતિ મેલવાળુ–મલિન છે એમ હું ચેતન ! ભાવ-વિચાર. તારાં મનેામય કમળને ઉઘાડ અને સમજ. ત્યાં જે સર્વવ્યાપી એક પ્રકાશવાન, વિયેકવાન, મહાપવિત્ર ( અંતર્યામી–આત્મતત્ત્વ ) છે તેને વિચાર કર, તેનુ
ધ્યાન કર.
૨. સ્ત્રી-પુરૂષના વીર્ય અને શુક્રનાં ચક્રમાં પડેલા એ મળ અને કચરાના ખાડામાં તે સારાં વાના શું હાય ? એને વારવાર ખૂબ ઢાંકી દેવામાં આવે તે પણ તેમાંથી અત્યંત ખરામ બિભત્સ પદાર્થ અર્યા જ કરે છે ! કયા ડાહ્યો માણસ કચરાથી ભરેલા કુવાને સારી ગણે ?
૩. મ્હાંમાંથી ( સામાને) અનુકૂળ પવન બહાર નીકળે તેટલા માટે એ સુંદર પાનમાં સુગ ંધી અરાસ વિગેરે નાખીને ખાય છે; પણ મુખડું પાતે સુગ ંધી રહિત છે અને કંટાળા આપે તેવી લાળથી ભરેલુ છે. તેનામાં પેલી કૃત્રિમ સુગંધી કેટલેા કાળ રહે ?
૪. તારા શરીરની અંદર વ્યાપી રહેલે વિકારવાળા દુર્ગંધી પવન ( ઉચ્છ્વાસ ) ઢાંકી શકાય તેવા નથી ( અન્ય પદાથથી મઢી શકાય તેવા નથો ) અને તુ તે તારાં શરીરને વારવાર સુધ્ધાં કરે છે—ચાઢ્યા કરે છે. તારા શરીરને પવિત્ર બનાવવાની આ તારી રીતિ જોઇને ડાહ્યા માણસ હસે છે. તારી એ રીતિ તરફ મશ્કરી કરે છે.
૨૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
