Visesavasyakabhasya Part 2

Author(s): Jinbhadrasuri, Dalsukh Malvania
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 308

नि० ५६६]
अयद्धिकनिह्नवः । अंतो वि अस्थि कम्मं वियणा सम्भावतो तयाए' व्य । मिच्छत्तादि पच्चयसम्भावातो य सम्वत्थ ॥३०१२॥
अन्तो वि अस्थि । अभ्यन्तरवेदना सकारणा सत्त्वात् , स्ववेदनावत् । सर्वशरीरानुगतमिथ्यात्वादिप्रत्यया अपि सकारणाः, सर्वशरीरे विद्यमानत्वात्, वेदनावत् ॥३०१२॥
एवं कर्मणा जीवप्रदेशः सर्वैरैविभागे प्रतिपादिते दोपमा शटकेत पर:-जैवकर्मणोरविमोचनं प्राप्नोति, अविभागस्थत्वात् , ज्ञानादिगुणैरिव । तदाशङ्का निवारणार्थमनैकान्तिकमुद्भासयति
अविभागत्थस्स वि से विमोयणं कंचणोवलाणं ३ । णाणकिरियाहि कीरति मिच्छत्तादीहि वाऽऽदाणं ॥३०१३॥
अविभाग० इत्यादि । काञ्चनपापाणकाञ्चनयोविमोचनमुपायतो दृष्टम(मे)व, अविभागस्थत्वं तयोरपि दृष्ट मिःयनैकान्तिकः । स चोपायो ज्ञान-चारित्राभ्यां तद्वियोगः क्रियते, मिथ्यादर्शनाविरतिप्रमादकपाययोगैः कर्मादानमिति ॥३०१३॥
"विध वादाणे किरिया साफल्लं णेह तबिघातम्मि । किं पुरिसकारसझं तस्सेवासज्झमेगंतो ॥३०१४॥
किध वा गाहा । जीवकर्मविभागकारिणी क्रिया सफला, क्रियात्वात् , मिथ्यादर्शनादिकर्मबन्धक्रियावत् । अथवा पुरुषकार माध्यो मोक्षः, क्रियाफलत्वात् संसारवत् ॥३०१४॥
असुभो तिव्वातीओ जध परिणामो तदज्जणेऽभिमतो। तध तस्वियो च्चिय मुभो कि जेट्टी तवियोगे वि ? ॥३०१५॥
असुभो इत्यादि । शुभः परिणामः स्वानुरूपफलप्रसाधनः परिणामत्वात् , अशुभपरिणामवत् । अथवा कर्मवियोगः स्वानुरूप कारणवान् , गुणत्वात् , कर्मसंयोगवत् ॥३०१५॥
__ अथ प्रत्याख्यानविचार:किमपरिमाणं सत्ती अणागतद्धा अधापरिच्छेतो । [१९८-द्वि०] जति जावदत्थि सत्ती तो णणु स च्चे परिमाणं ॥३०१६।
याभो त । २ ताईप को हे त । ३ भाव भी है। ५ 'रपि भा' इति प्रती । ५ व को हे। ६ याहिं को हे । ७ ताइहिं को ह । ८ चायणं ह । ९ कह को हृ त । १० णत्वात्-ति प्रतौ । 11 चेव को । १२ रिणाम जे।