________________
પ્રભુભક્તા સુલસા
[૨૦૩]
છે તે ત્યાં નાગ નામના રથિકની ધર્મપત્ની શ્રાવિકા સુલસા રહે. છે. તેને મારા ધર્મલાભ કહેજે.' પ્રભુએ કહ્યું.
‘અવશ્ય પ્રભા !' કહીને અબડ ચાલતા થયા.
એવી તે કેવી સુલસા હશે જેને યાદ કરીને ભગવાન મહાવીરદેવ પોતે ધર્મલાભ કહેવડાવે કેવી ભક્તિ વસી હશે એના અંતરમાં ! શ્રદ્ધાની કેવી લતા ઊગીને ફૂલીફાલી હશે એના જીવન –ઉપવનમાં ! લાવ ને હું થાડી પરીક્ષા કરી લઉં અને પછી જ પ્રભુના સંદેશ પહોંચાડું,' અબડે મનોમન વિચારી લીધું.
‘રાજગૃહીના પૂર્વના દરવાજે ભગવાન બ્રહ્મા પધાર્યાં છે.' એવી ક પક વાત સાંભળી આખું ય નગર ઊમટયું કાઈ ખાકી રઘુ નહિ હોય. બાકી રહી હતી; માત્ર સુલસા.
બ્રહ્મા-રૂપધારી અ'બડે ચેામેર નજર ફેરવી. જેને એ શેાધતા હતા તે સુલસા જ ન મળી, ખેર.
ખીજા દરવાજે વિષ્ણુનું બીજું રૂપ ! ત્રીજા દરવાજે શંકરનુ ત્રીજું રૂપ ! પરંતુ કયાંય સુલસા ન જ આવ.
શા વાંધા નહિ, હવે તીથ"કરનું જ રૂપ લઉં'; પછી તે કેમ નથી આવતી તે જોઉં છું.' અંખડ મનોમન ખેલ્યા.
અબડે તીથ કરનુ રૂપ લીધું. જાણે કે આબેહૂબ તીર્થંકર ! શહેરમાં વાયુવેગે વાત ફેલાઈ ગઈ. ‘પચ્ચીસમા તીર્થંકર પધાર્યા છે.' સહુ દોડયા! થોડા ખળભળાટ થયા ખરા. વૃદ્ધો કહે, તીર્થંકર તા ચાવીસ જ હાય છે.એક અવસર્પિણી કે ઉત્સર્પિણીમાં પચ્ચીસ તીર્થંકર હોતા જ નથી. પણ તા પછી આ કાણુ ? તીર્થંકરના લક્ષણ તા બધા ય દેખાય છે. અરે! ભાઈ કદાચ દસ અચ્છેરા જેવું આ ય એક અચ્છેરુ (આશ્ચય) જ હશે. ચાલા જલદી....નહિ તે રહી જશું.' સહુ દોડયા. કાક વળી સુલસાને ત્યાં ગયું. ‘અરે ! સુલસા દેવી ! આ તે પચ્ચીસમા
