________________
ઊલટાનું જેમ ભારતભરમાં થતા અનેક અકસ્માતોની જેમ મોટાભાગના અજૈન તથા પોલિસ આવા અકસ્માતોને માત્ર સાહજિક અકસ્માત જ ગણે છે. કમનસીબે તેઓને ખ્યાલ નથી કે આ અકસ્માતે એક સંતની કીમતી જિંદગી ઝૂંટવી લીધી છે કે જેઓ પવિત્ર, અત્યંત જ્ઞાની, આખી દુનિયામાં ઊંચું બહુમાન ધરાવનાર હતા. મારા પૃથક્કરણ અને વિચારો - | હું કોઇ ચોક્કસ નિર્ણય ન કરી શકું કે આ એકમાત્ર અકસ્માત હતો કે મારી નાખવા માટેનું પૂર્વયોજિત જયંત્ર હતું. કારણ કે એક તો હું અકસ્માતના સ્થળેથી ૪ કી.મી. દૂર હતો અને બીજું હું એક પરદેશી છું. એક બાજુ અકસ્માત વખતની નીચે જણાવેલ પરિસ્થિતિઓ જોતાં મને સ્પષ્ટ લાગે છે કે આ અકસ્માત મારી નાખવાના આશયથી જ કરવામાં આવ્યો હતો. (૧) નાકોડા-બાડમેર રોડની પાછળની ટેકરી પરથી આ ગાડી ખૂબ જ ગતિથી અને બેફામ રીતે આવી હતી. (૨) સૂર્યોદયના લગભગ ૧૫ મિનિટ પછી પ્રકાશમાન સફેદ રંગના આકાશમાં સાધુ ભગવંતોના સફેદ કપડાં એક થઇ જતાં તેમને બરાબર જોઇ શકાયા ન હોય. (૩) ટોયોટા ક્વોલીસનો ડ્રાઇવર ખૂબ જ ખતરનાક ગતિએ ચલાવતો હોવાથી યોગ્ય સમયે કાર રોકી ન શકતાં સાધુ ભગવંતોને અડફેટમાં લીધા હોય. ગમે તે હોય પરંતુ સાધુ ભગવંતોનો કોઇ દોષ નહોતો.
બીજી બાજુ, ઘણા ગહન પ્રશ્નોના જવાબ નથી મળતા. પૂજ્ય જંબૂવિજયજી મહારાજ સાહેબ કે જેઓ એકદમ સલામત રીતે, ચાર સાધુ ભગવંતોની વચ્ચે, રોડની કિનારીએ ચાલતા હોવા છતાં સૌથી વધુ જોખમી ઇજા એમને જ પહોચી ? ડ્રાઇવરે અચૂક ચાર સાધુઓ કે જેઓ એક કી.મી. પાછળ હતા, તેમને બરાબર જોયા હશે અને તેમને સલામત રીતે પસાર કર્યા હતા. શા માટે ડ્રાઇવરે પૂજ્ય જંબૂવિજયજી મહારાજ સાહેબ આદિ ચારને જ ઊડાડી મૂક્યા? આ કારણોથી, આ અકસ્માત એક કોયડો બની જાય છે અને જરૂરી બને છે કે લાગતા વળગતા તંત્રો તેની વધુ તપાસ કરે. | છેલ્લે, મારાં નમ્ર મંતવ્યો રજૂ કરું છું. એક જાપાનીઝ વિદ્યાર્થી તરીકે, જે છેલ્લા બે વર્ષથી ભારતમાં અભ્યાસ કરી રહ્યો છું. હું જૈન સાધુસમાજથી અત્યંત પ્રભાવિત છું કે જેઓ ઠંડી કે ગરમીના વિચાર વિના પગપાળા વિહાર કરી ગામોગામ ફરે છે. સામાન્ય જન અત્યંત અહોભાવપૂર્વક માન આપે છે. આમ છતાં આ અકસ્માતે બે મુખ્ય સમસ્યાઓ રજૂ કરી છે. એક તો, સરકાર રસ્તા પરના કાયદાવ્યવસ્થા જાળવવા નિષ્ક્રિય છે. અને, મોટા ભાગે જૈન સમાજ જૈન સાધુ ભગવંતોની દરેક પાસાથી પૂરી દરકાર કરે છે અને
