________________
( ૧૬ ) મિથ્યાષ્ટિ ત્યાં હાજર હેવાથી વિકટતાના પ્રસંગે આત્મભાન ભૂલાયું આ બનાવ એવું બન્યું કે, ઉનાળાને વખત હોવાથી રાત્રીના વખતે તેને ખુબ તૃષા લાગી, તેને લઈ વિવિધ પ્રકારના વિચારે ઉઠવા લાગ્યા. આત્મભાન તે હતું એવું તેમાં તુષાને લઈ આ ધ્યાન વૃદ્ધિ પામ્યું. તે વિચાર કરવા લાગ્યું કે, ધન્ય છે તેઓને! કે જેઓ કુવા, વાવ, તળાવ બંધાવે છે, ધર્મોપદેશ"કિએ પણ આને ઉત્તમ ધર્મ ગણ્યો છે. જેઓ આને ધર્મ ગણતા નથી પણ તેમાં દોષ બતાવે છે તેઓનું કહેવું મિથ્યા છે. ઉનાળાના તૃષાતુર થયેલાં અનેક પ્રાણીઓ પાણી પીને શાંતિ . પામે છે. હું પણ એક સુંદર વાવ હવેથી બંધાવીશ, મને પણ પંખ્યબંધ થશે વગેરે.
પિતાને માથે કોઈ સંકટ, કે વિપત્તિ આવી પડવા પહેલાં બીજાના દુઃખ દૂર કરવા માટે જેઓ કેઈપણ જાતના બદલાની આશા રાખ્યા સિવાય પોતાની સ્થીતિ અને અધિકારના પ્રમાશુમાં પરોપકારના કાર્યમાં પ્રયત્નશીલ થાય છે, તેઓ ઉત્તમ ગણાય છે, છતાં પિતાને તેવી સ્થીતિને અનુભવ થયા પછી પણ જેઓ બીજાના દુઃખેને કે હાજતોને જાણતા થાય છે અને તેઓને મદદ આપવા પ્રયત્ન કરે છે તે પણ ઠીક ગણાય છે.
નંદમણિયારની અત્યારની પાણી વિના દુઃખી સ્થીતિએ, પિતાની માફક ગ્રીષ્મ ઋતુમાં અનેક જીવે પાણી વિના પ્રાણ ત્યાગ કરે છે, દુઃખી થાય છે, પીડાય છે, માટે મારે તેને મદદ કરવી જોઈએ, એ સ્થીતિનું ભાન કરાવી આપ્યું. તેની અત્યારની સ્થીતિને માટે તે વિચારે ગ્યા હતા, પણ પિતે જે ઉપવાસ કરી–પૌષધ ગ્રહણ કરી–આત્માની નજીકમાં રહેવાને તથા
