________________
શ્રી પાષધ વિધિ.
૪૫
( મળ, મૂત્ર ) ૨૪ સ્થડિલેાને પડિલેહી, માંડલા કરી જો તે દિવસે ચઉદ્દેશ હાય તા પાખી, અથવા ચેામાસી, આઠમ, અમાવાસ્યા અથવા પૂનમ હાય તે। દેવસી, અને ભાદરવા શુક્ર ચેાથ હાય તેા સંવચ્છરી પડિક્કમણુ પડિક્કમણાની સમાચારીપૂર્વક કરી સાવિશ્રામણામુનિવૈયાવચ્ચ કરે. ત્યાર પછી પેારિસી થાય ત્યાં સુધી સઝાય કરે, એ ઉપર વધારે સમય સમાધિ હાય તે હળવા સ્વરથી સ્વાધ્યાય કરે કે જેથી ક્ષુદ્ર જંતુઓ ન ઉઠે. ત્યાર પછી સખ્ત કહેવા પૂર્વક ભૂમિ પ્રમાન વિગેરે વિધિથી શરીર ચિંતા કરી એ ખમાસમણુ વડે મુહપત્તિ ડિલેહી, એક ખમાસમણુવડે ‘Triથાપ્ત્યસંસિાથિય’બીજા ખમાસમણુ વડે ‘ રાËÉથાપ યામિ ” એમ કહી શક્રસ્તવ ભણે. ત્યારપછી સંથારા અને ઉત્તરપટ્ટ (ઉપર પાથરવાનું વસ્ત્ર) ઢીંચણુ ઉપર મેલી, પ્રમાન કરી, ભૂમિ ઉપર પાથરે. ત્યારપછી શરીર પ્રમા ‘ નિરીદી નમો લમસમળાનું ' એમ કહી સંથારા તરફ થઇ ત્રણ નવકાર, ઉચ્ચારી આ પાઠ કહે—
"
66
अणुजाणह परमगुरू !, गुणगणरयणेहिं भूसियसरीरा । बहुपडिपुन्ना पोरिसि, राईसंथारए ठामि ॥ १ ॥ अणुजाणह संथारं, बाहुबहाणेण वामपासेण । कुक्कुडिपायपसारण, अतरं तु पमज्जए भूमिं ॥ २ ॥ संकोय संडासे, उब्बते य कायपडिलेहा । दव्वाईउवओगं, ऊसासनिरंभणालोए ॥ ४ ॥ जर मे हुआ पमाओ, इमस्स देहस्स इमाइ रयणीए । आहारउवहिदेहं तिविहं तिविहेण वोसरियं ॥ ४ ॥ खामेमि सव्वजीवे०
29
ભાવા—ગુણગણું રત્નાવડે વિભૂષિત શરીરવાળા હું પરમગુરૂ ! આપ અનુજ્ઞા આપે; પારિસી બહુ પ્રતિપૂર્ણ થઈ છે, એટલે રાત્રિના સંથારામાં રહું. આપ સ ંથારાની અનુજ્ઞા આપે; માહુના ઉપધાન-એશીકાવડે, ડાબે પડખે, કુકડીની જેમ પગ પસારતાં ( પગ સ ંકાચીને સુતાં) આંતરાની ભૂમિનુ પ્રમાજ ન
૧૯
