Book Title: Rang Avadhut Santvani 24
Author(s): Jayantilal Acharya
Publisher: Navjivan Prakashan Mandir Ahmedabad

View full book text
Previous | Next

Page 33
________________ શ્રી રંગ અવધૂત વખતે ધર્મશાળાનું કામ ચાલતું હતું, તેથી માણસોની ઠીક ઠીક અવરજવર રહેતી. પરંતુ નારાયણભાઈનો દેહાંત થયો. શ્રી નારાયણભાઈનો આત્મા દેહપિંજર છોડતાં કંઈક મૂંઝાતો હતો એમ પૂ. શ્રીએ જોયું ત્યારે તે સમજી ગયા અને પોતાના ભાઈને કોલ આપ્યો કે તું નિરાંતે પ્રાણ છોડ. પૂ. માજીની ચિંતા જરાય કરીશ નહીં. મને એમ લાગશે કે મારો આ સાધુનો વેશ પૂ. માજીની સેવામાં આડો આવે છે તો હું નોકરી કરી લેતાં અચકાઈશ નહીં. પૂ. માજીની સેવામાં હું ઊની આંચ આવવા નહીં દઉં. સાચે જ એ અક્ષરો પૂ. શ્રીએ સાચા પાડ્યા. પૂ. માજી તે પછી અવધૂતની સુપ્રીમ કોર્ટ સમાં બની રહ્યાં. એમની આજ્ઞા લઈને જ નીકળવું અને એમની માંદગીની ખબર પ્રવાસમાં પડે કે તરત બધા જ કાર્યક્રમો રદ કરીને પાછા આવતા રહેતા. નારેશ્વરની એ પછીની તમામ પ્રવૃત્તિઓ અને સ્થાનનો વિકાસ એ પૂ. માજીને આભારી છે એમ કહેવામાં જરાય અતિશયોક્તિ નથી. પૂ. માજી અહીં ન રહ્યાં હોત તો અવધૂતજીએ નારેશ્વરને કાયમી નિવાસસ્થાન બનાવ્યું હોત કે કેમ એ શંકાસ્પદ જ છે. ' પૂ. શ્રી માજીને પ્રણામ કરીને જ, એમની આજ્ઞા લઈને જ આશ્રમ બહાર જતા. આ એમણે સ્વેચ્છાએ સ્વીકારેલો નિયમ હતો. પરંતુ એક વખત એવું બન્યું કે અવધૂતજી વહેલી સવારે નીકળવાના હતા. પ્રથમ નાવમાં બેસી કોરલ જઈ ગાડીમાં બેસવાનું હતું. પૂ. શ્રી સ્નાનાદિથી પરવારી મળસકે ચાર વાગ્યે તૈયાર થઈ ગયા અને પૂ. માજીની રજા લેવા, પાયે પડવા

Loading...

Page Navigation
1 ... 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66