Book Title: Prarthana Part 02
Author(s): Niswarth
Publisher: Parmarth Pariwar

View full book text
Previous | Next

Page 76
________________ ટેકનોલોજી ન હતી છતાં આખી રાજધાની બદલી. જ્યારે પણ શ્રેણિક મહારાજાને સો સો હંટર મારતો ત્યારે જેલમાં કોઈને નહોતો જવા દેતો. છતાં ફક્ત માતૃપણાના દાક્ષિણ્યથી ચલણાને જતાં નહોતો અટકાવી શકતો. ત્યારે પણ માતાનાવિનય વગેરે બધું કર્યું છે. શ્રેણિક મહારાજા સાથે વેર પૂર્વભવના નિયાણાના કારણે થયું. તમારા ઉપકારી મૃત્યુ પામે તો તમે 6 મહિના મોજ-શોખ બંધ કરી શકો?” સભાઃ “અમને પણ કોણિકની જેમ અમારા ઉપકારીની યાદ આવે તેથી અમે ઘરમાં એમનો ફોટો લગાડતાં નથી.” ગુરુજીઃ “જીવતાં તો ઉપકારીના ઉપકારને માન્યા નહીં. મર્યા પછી ફોટો તો લગાડો જેથી કદાચ ફોટો જોતાં તમને તમારા ઉપકારીના ઉપકાર યાદ આવી જાય. પબમાં જવું હોય તો પબનો ડ્રેસ કોડ હોય છે એ પહેરીને જ પબમાં જવાય. ત્યાં ધોતી, સાડી ન ચાલે. એમ ધર્મરૂપી પબનો પણ ડ્રેસકોડ છે. કૃતજ્ઞતાનો ડ્રેસકોડ પહેરશો તો જ ધર્મ દીપશે. માટે ધર્મરૂપી પબમાં માય લાઇફ ઇઝ માય લાઇફ રૂપી ડ્રેસકોડ નહીં ચાલે. વર્તમાનમાં ક્યાંક ક્યાંક સાસુ વહુના વ્યવહાર જોઈએ ત્યારે અમને લાગે કે, જાણે અમે ભારત-પાકિસ્તાનના રાજદૂત હોઈએ. અમે વહોરવા આવ્યા હોઇએ અને સમજો કે સાસુ કોઈ વસ્તુ વહોરાવવાનું ભૂલી ગયા તો વહુ તે વસ્તુ બાજુમાં મૂકે પણ બોલશે નહીં કે આ વસ્તુ વહોરાવવાની રહી ગઈ છે. અમે રાજદૂત ખરા ને ! એટલે પાકિસ્તાનની સરહદ પર વસ્તુ મૂકી દે. પછી આ પાકિસ્તાની લઈને વહોરાવે પણ ઇન્ડિયાવાળા બોલે નહીં કે સાસુમા, આ વસ્તુની વિનંતી કરી?” સભાઃ “સાસુને બોલવા જાય તો જમાલપુર ત્યાં જ ઊભું થઈ જાય.” પ્રાર્થના : 2 69 પડાવ : 8

Loading...

Page Navigation
1 ... 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128