Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 58

| ९९. लवणं-ऽकुसजुज्झपव्वं ।
एवं ते परमगुणं, इस्सरियं पाविया वरकुमारा । बहुपत्थिवपरिकिण्णा, पुण्डरियपुरे परिवसन्ति ॥१॥ तत्तो कयन्तवयणं, परिपुच्छइ नारओ अडविमज्झे । विमणं गवेसमाणं, जणयसुयं उज्झिउद्देसे ॥२॥ सयले य समक्खाए, वित्तन्ते नारओ गओ तुरियं । पुण्डरियपुरं गन्तुं, पेच्छइ लवण-ऽङ्घसे भवणे ॥३॥ संपुज्जिओ पविट्ठो, भणइ तओ नारओ कुमारवरे ।जा राम-लक्खणसिरी, सा तुब्भं हवउ सविसेसा ॥४॥ काऊण समालावं, खणमेक्कं नारओ कुमाराणं । साहेइ य वित्तन्तं, कयन्तवयणाइयं सव्वं ॥५॥ तं नारयस्स वयणं, सुणिऊण लव-ऽङ्घसा परमरुट्ठा । जंपन्ति समरसज्जं, कुणह लहुं साहणं सव्वं ॥६॥ पउमस्सुवरि पयट्टे, पुत्ते दट्टण तत्थ वइदेही । रुवइ ससंभमहियया, दइयस्स गुणे अणुसरन्ती ॥७॥ सीयाए समीवत्थो, सिद्धत्थो भणइ नारयं एत्तो । एस कुडुम्बस्स तुमे, भेओ काउंसमाढत्तो ॥८॥ सिद्धत्थं देवरिसी, भणइ न जाणामि हं इमं कज्जं । नवरं पुण एत्थ गुणो, दीसइ सत्थो तुम होहि ॥९॥
सुणीऊण य रुयमाणिं, जणणि पुच्छन्ति दोण्णि वि कुमारा ।
___ अम्मो ! साहेहि लहुं, केण तुमं एत्थ परिभूया ॥१०॥ सीया भणइ कुमारे, न य केणइ एत्थ रोसिया अहयं । नवरं रुयामि संपइ, तुम्ह पियं सरिय गुणनिलयं ॥११॥
___ ९९. लवणाङ्कुशयुद्धपर्वम् एवं तौ परमगुणमैश्वर्यं प्राप्तौ कुमारवरौ । बहुपार्थिवपरिकीर्णौ पुण्डरिकपुरे परिवसतः ॥१॥ ततः कृतान्तवदनं परिपृच्छति नारदोऽटविमध्ये । विमनसं गवेषन्तं जनकसुतामुज्झितोद्देशे ॥२॥ सकले च समाख्याते वृतान्ते नारदो गतस्त्वरितम् । पुण्डरकपुरं गत्वा पश्यति लवणाङ्कुशौ भवने ॥३॥ संपूजितः प्रविष्टो भणति ततो नारदः कुमारवरौ । या राम-लक्ष्मणश्रीः सा युवां भवतु सविशेषेण ॥४॥ कृत्वा समालापं क्षणमेकं नारदः कुमाराणाम् । कथयति च वृत्तान्तं कृतान्तवदनादिकं सर्वम् ॥५॥ तन्नारदस्य वचनं श्रुत्वा लवणाङ्कुशौ परमरुष्टौ । जल्पतः समरसज्जं कुरुत लघु साधनं सर्वम् ॥६॥ पद्मस्योपरि प्रवृत्तौ पुत्रौ दृष्ट्वा तत्र वैदेही । रोदिति ससंभ्रमहृदया दयितस्य गुणान्ननुस्मरन्ती ।।७।। सीतायाः समीपस्थः सिद्धार्थो भणति नारदमितः । एष कुटुम्बस्य त्वं भेदः कर्तुं समारब्धः ॥८॥ सिद्धार्थं देवर्षि भणति न जानाम्यहमिदं कार्यम् । नवरं पुनरत्र गुणो दृश्यते स्वस्थस्त्वं भव ॥९॥ श्रुत्वा च रुदन्तीं जननीं पृच्छतो द्वावपि कुमारौ । अम्ब ! कथय लघु केन त्वमत्र परिभूता ? ॥१०॥ सीता भणति कुमारौ न च केनचिदत्र रोषिताऽहम् । नवरं रोदिमि संप्रति तव पितरं स्मृत्वा गुणनिलयम् ॥११॥ १. संपूइओ-मु०।
Jain Education Interational