Osiaji Mahatirthno Parichay

Author(s): Kalyansagar
Publisher: Mokshkalyanak Samyak Shrutnidhi

Page 67

58 હિતાહિતની વિવેકદષ્ટિ ધરાવનારા માન એવા ઘેર મહાપાપાચરણ કરીને માનવ મટી દાનવ બને છે. સજજન મટી દુર્જન બને છે. ધમી મટી અધમી બને છે. પુણ્યાત્મા મટી પાપાત્મા. બને છે. રવગ જેવા સંસારને ભયંકર નરકાગાર બનાવે છે. આ સાંભળતાં જ રાજા અને પ્રજના હૈયે આંચકો આવે છે. શરીર થર થર કંપે છે. અને ઘોર પાપમય મહાપાખંડલીલા આચરનારા વામમાગીએ શમશમી ઊઠે છે. વામમાગીઓના પાપી હૈયે ખળભળાટ મહાપાખંડ–વામમાગીઓની મહાઅભિશાપરૂપ પાખંડ લીલાઓ ઉપરથી પડદો ઊંચકા, એમનું ગેઝારું મહાપાપ પ્રગટ થયું. એમના પાપી યે ખળભળાટ ફફડાટ અને ઉચાટ જાગે. તેઓ તેજોષથી શમશમી ઊઠે છે. પણ પરમપૂજ્યપાદ પ્રવરશ્રીજીના પરમ પવિત્ર ચરણાંગુષ્ઠમાં અને તેઓશ્રીજીના અભિમત્રિત વાસચૂર્ણ (વાસક્ષેપ)માં અનેક મહાચમત્કારી લબ્ધિઓ અને અચિન્ય દિવ્ય મહાશકિતના પ્રત્યક્ષ દર્શન થવાથી પરમ પૂજ્યપાદ પ્રવરશ્રીજી સમક્ષ તે આંખ ઊંચી કરવાય કઈ સમર્થ ન હતું. રાજા, પ્રજા, મસ્ત્રી, નગરશેઠ, સેનાપતિ સેના આદિ સર્વે પરમ પૂજ્યપાદશ્રીજીના અચિત્ય દિવ્ય મહાપ્રભાવથી પ્રભાવિત થવાથી પરમ પૂજ્યપાદથીજી પ્રત્યે પરમ અહોભાવ પ્રગટ્યો. પરમ પૂજ્યપાદશ્રીજીએ “સર્વમાન્યજ્...” કાવ્ય શ્રવણ કરાવવાપૂર્વક ધર્મદેશના પૂર્ણ કરી.