________________
પ્રકરણ ૧૧ સુ
પણ બન્ને વીતરાગને જ પૂજશે અને વીતરાગપૂજનમાં તે સંપૂર્ણ સ્વતંત્રતા હેાવી ઘટે એટલા નૈસર્ગિક વિચારની પ્રરૂપણા અને પ્રચારને અંગે દિગંબર શ્વેતાંબરના આખા સવાલ જ ઉડી જશે અને સ્થાનકવાસી ભાઈ એની સાથે તે સાધનધર્મને અંગે ભેદ પડવાનું કારણ જ નહિ રહે. જેને ઇચ્છા થાય તે આવે, વીતરાગને નમે—પૂજે; જેને ન ગમે તે હૃદયમાં ધ્યાન કરે. સાધનધર્મોંમાં ઝઘડા કરવા એ તા તદ્દન અલ્પજ્ઞાન ઉપરચોટિયા જ્ઞાનની નિશાની છે એમ નવયુગ તુરત માની લેશે તેને પરિણામે મદિરા અને તીથૅ ઝધડાનાં કદ્રો થઈ પડ્યાં છે તેને બદલે શાંતિદિશ અને જીવનરસપ્રદ સરિત્ઝવાહેા બનશે.
-
૧૨૭
આદર્શોના પલટા
જિનપૂજાતા આખે આદશ કરી જશે, અને તે મૂળ મા તે અનુરૂપ, વીતરાગદશાના પ્રતિનિધિરૂપ અને મુમુક્ષુ દશાને શેાભે તેવા થશે એમ નવયુગ માનશે. એ મદિરને ઉપરના નિયમે। પ્રમાણે વ્યવસ્થિત કરી દઈ જૈનધર્મને અનુરૂપ બનાવવાનું કાર્ય કેળવણી પ્રચાર અને સમજાવટ દ્વારા જેમ અને તેમ જલદી પહેલી તકે નવયુગ કરશે. કોઈ પણ પ્રજામાં કેટલી પ્રગતિ થઈ છે તે તેનાં મદિરા અને જમણેા બતાવી આપે છે એવી માન્યતા થવાથી નવા યુગ આ મંદિરના પ્રશ્ન ખાસ જલ્દી હાથ ધરશે. જમણવારને અંગે એ કેવું વલણ લેશે તે એને યાગ્ય સ્થળે વિચાર પર લેવાનું છે. અત્ર મદિર તીની બાબત પર સામાન્ય ઉષાદન કર્યું. તેની વધારે વિગતા મૂળ મુદ્દાએ અનુસાર ગોઠવી લેવી. વીતરાગદશા, આદર્શો અને પૂજન દ્વારા અંતિમ ધ્યેય શું છે તે ખાસ લક્ષમાં રાખવાની નવયુગની ઈચ્છા વધારે રહેશે અને તે અનુસાર બાકીની સ ગાઠવણુ થશે એમ સમજવું. સામાન્ય રીતે
