________________
૧૮૬
મુનિજીવનની બાળપથી–૫
પ્રમાણયુક્ત. મેટી વસતીમાં ઊતરવાથી પોલીસ, બાવા,
સ્ત્રી તથા હલકા માણસો પણ તેમાં ઊતરતાં અનેક પ્રકારની મુશ્કેલીઓ ઊભી થાય છે. નાની વસતિમાં ઊતરવાથી પાત્રા તૂટી જવા, પડી જવું, કલહ થ વગેરે બને છે. માટે બે સાધુ વચ્ચે ત્રણ હાથ જેટલી જગ્યા રહે તેવી પ્રમાણ યુક્ત વસતિમાં ઊતરવું.જે વસતિ મોટી હોય તે સાધુઓએ તેવી રીતે છૂટાછૂટા સંથારા કરવા. જેથી ગૃહસ્થને સૂવા માટે જગ્યા ન રહે. જે વસતિ નાની હોય તે એક સાધુથી બીજા સાધુ વચ્ચે બધું મળીને ત્રણ હાથનું અંતર રાખવું અને દરેકની વચમાં પાત્રા વગેરે મૂકી દેવા. તે એટલા દૂર ન મૂકવા કે ઉંદર વગેરેથી તેની રક્ષા ન થઈ શકે. તેમ એવા નજીક પણ ન મૂકવા કે જેથી ઊંઘમાં હાથ કે પગ વગેરેને ધકકો તેને લાગી જાય.
બે સાધુ વચ્ચે ત્રણ હાથનું અંતર લેવું જોઇએ.
એક હાથ અને ચાર આંગળના સંથારામાં સૂતેલા સાધુએ તેની એક હાથ જેટલી જગા રોકી હોય તેથી તે સંથારાની બાકી રહેલી ચાર આંગળની જગ્યા, તે સંથારા પછી વિસ આગળ જગ્યા ખાલી રાખવી. તે વીસ આંગળ, ત્યારપછી ચાવીસ આગળ (એક હાથ) જગ્યામાં પાતરાદિ મૂકવા. તે વીસ આંગળ. ત્યારપછી વીસ આગળ જગ્યા ખાલી રાખવી. તે વીસ આંગળ, ત્યાર બાદ બીજા સાધુને સંથારે આવે જેમાં ચાર આંગળ જગ્યા ખાલી રહે, તે ખાલી રહેલી ચાર આંગળની જગ્યા.
