Book Title: Jain Dharmni Prachin Ane Arvachin Sthiti
Author(s): Buddhisagar
Publisher: Shankarlal Dahyabhai Kapadia

View full book text
Previous | Next

Page 94
________________ ( ૮૩ ) ગણાવીને જૈન ધર્મના જ્ઞાતા બનાવ્યા હોત અને તે લોકોને જૈન ધર્મના ફેલાવાની યોજનામાં ચેાજ્યા હોત તેા તેઓ મૂળ બ્રાહ્મણ હોવાથી જૈન ધર્મના સહેલાઈથી ફેલાવેા કરી શકત. જૈનાચાર્યાંના મૂળ ઉદ્દે શને પાછળના સાધુઓ-શ્રાવકો પ્રાયઃ ભૂલી ગયા અને તે જૈન શાસનની સેવા માટે સમયને માન આપી રાક્યા નાહ તેથી હાલ પૂર્વોચાર્યની ચેાજના અને મૂળ ઉદ્દેશા ભૂલાઇ ગયા અને જૈન લેાકાની વસતિમાં ઘટાડા થતા ગયા. પર્વતનું એક માત્રુ શિખર હોય અને તે પડવાથી ગડગડતું નીચે પડે અને તેના ખડ ખડ થાય તેવી જૈનોની ઉન્નતિમાંથી અવનતિ અવલેાકાય છે. જૈનાની અવનતિ થવાનાં ઘણાં કારણેા છે, તેમાંથી કેટલાંક નીચે મુજબ જણાવવામાં આવે છે. અજ્ઞાનતા, દ્વેષ–કુસંપ–ધર્મક્રિયાના મતભેદેાથી ઉઠતા કલેશા, ગચ્છના મતભેદા, ખંડનમડન-ઝઘડા વગેરેથી સ`કુચિત દૃષ્ટિ, જે વ ખતે જે ક્ષેત્રની પડતી દશા હોય તેની ઉન્નતિ તર′ અલક્ષ. નકામાં ખર્યાં. પરસ્પર સાધુએમાં ઐકયભાવની ખામી. સામાની ઉન્નતિને ન સહન કરવી. સમયને ન ઓળખવાની શક્તિ. સાધુઓની વૈયાવચ્ચે. ભક્તિમાં ન્યૂનતા. ધર્માભિમાનની ન્યૂનતા. જૈનનાં કર્તવ્ય તરફ અલક્ષ વગેરે કારણેાથી જૈનાની પડતીનાં ચિન્હા પ્રગટયાં છે. ઘણા ગચ્છે અને તેઓના પરસ્પરના ખંડનમડનમાં જૈનાચાર્યએ . આત્મશક્તિને વાપરી દીધી છે અને તેથી ગાના શ્રાવકામાં પાતપાતાના ગચ્છની માન્યતાઓ વધવા લાગી અને ખીજાની માન્યતાએ પરસ્પર વિરૂદ્ધ લાગી અને તેથી પરિણામ એ આવ્યું કે દરેક ગચ્છવાળાએ પોતાના રક્ષણમાં અને અન્ય ગચ્છને હઠાવવામાં ઉપદેશ આદિ શક્તિઓને વાપરી દીધી અને તેથી અન્ય ધર્મીઓએ લાગ જોઇને જૈનામાં પગ

Loading...

Page Navigation
1 ... 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108