________________
પ્રકરણ ૩૭ મું
૨૫૩ અને સત્યે રસ્તે ચાલવા પ્રયત્ન કરો. તે આ બંધનથી મુક્ત કરાવવા મારા પતિને હું તમારા માટે વિનંતી કરું.
મહારી સદ્દગુણ સખી! હવે આટલું સમજાવ્યા પછી જો હું ન સમજું તે મારા જેવી નીચ અને હલકટ બીજુ કાઈ નહીં. બહેન ! હું મારી યુવાનીના જોશે અને પતિના સ્વછંદી પણાને લીધે મારે ધર્મ ચૂકી છું. હવે મને પસ્તાવાને પાર નથી. વધારે શું કહું. બહેન હું વચન આપુ છું કે “ હવેથી કદાપી દુષ્ટ વિચારો કે અસભ્ય વર્તન નહીં કરું અને મારા જીવનની મુક્તિને ખરો રાહ ગ્રહણ કરીશ.”
પ્રાણનાથ! આ વિલાસવતિને બંધન મૂક્ત કરે. તેને માટે હું તમામ ખાત્રી આપવા તૈયાર છું.
વહાલી ! તું શું કહે છે?
પ્રાણનાથ ! તેને મૂક્ત કરો અને હવે તે કદાપી એવું કાર્ય નહીં કરે તેની ખાત્રી રાખજે.
ભલે ! ત્યારે તેને મૂક્ત કરું છું.
વિલાસને મૂકતી અપાવી પદ્દમણી પિતાને સ્થાને લઈ ગઈ. અને રાજા દુર્જયસિંહને કારાગ્રહમાં પુરી દેવામાં આવ્યો.
