________________
૩ ૨
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગ : ૧ (દાન-લાભ-ભોગ-ઉપભોગ વિગેરે ગુણો) આમ સર્વે પણ ગુણો બદલાઈ ગયા છે. જે ગુણો પહેલાં ભોગરસિક હતા તે બધા જ ગુણો હવેથી પ્રભુ જોયા પછી અવ્યાબાધ સુખના રસિક થયા છે.
(૧) સાતાવેદનીયાદિ જે ૪૨ પુણ્ય પ્રકૃતિઓનો ઉદય છે કે જે સંસારના ભોગસુખોમાં જ આનંદ અને પ્રીતિ કરાવતો હતો. શરીરની સુખાકારી, ગૌરવવંતુ માન, ધનાદિકની ભોગસામગ્રીની પ્રાપ્તિને જ આ જીવ સુખ માનતો હતો. તેવું સુખ મેળવવા જ સતત પ્રયત્નશીલ હતો. તેની જ વૃદ્ધિમાં આનંદ અને તેની જ હાનિમાં શોક મારો આ જીવ કરતો હતો. પરમાત્માના દર્શન પછી મારી આ દૃષ્ટિ બદલાઈ ગઈ છે. હવે ગમે તેવાં રાજાસાઈ સાંસારિક સુખોની જવાળા પણ ઔષધ આદિ પૌદ્ગલિક પરપદાર્થોને આધીન હોવાથી પરાધીન લાગ્યાં છે. હવેથી અવ્યાબાધ સુખ, નિષ્કર્માપણાનું સુખ, અશરીરીપણાનું સુખ ઈત્યાદિ પારમાર્થિક અને ક્યારેય ન ચાલ્યા જવાવાળા આત્મગુણોના આનંદના સુખનું ઘેલું લાગ્યું છે આમ પ્રભુ દેખવાથી આત્મશ્રદ્ધા બદલાણી છે.
(૨) મતિજ્ઞાનાદિક જે ક્ષાયોપથમિકભાવનાં જ્ઞાન (ભાસન) હતાં કે જે જ્ઞાન વૃદ્ધિ - હાનિ પામતાં હતાં. માનાદિ કરાવતાં હતાં તેને છોડીને વૃદ્ધિ - હાનિ વિનાના અને સદાકાળ સમપણે રહેનારા કેવળજ્ઞાન દેવદર્શન આદિ શુદ્ધ આત્મગુણોની લગની લાગી છે. આ રીતે મારી જ્ઞાન ગુણની લગની પણ પ્રભુજોવાથી જ બદલાઈ ગઈ છે.
(૩) આજ સુધી મોહનીય કર્મના ઉદયને કારણે સાંસારિક ભોગસુખોમાં જ ઘણી રમણતા હતી. એટલે કે અવિરતિભાવમાં જ મસ્તી માણતો હતો, પરંતુ પ્રભુજી મળ્યા પછી સ્વભાવદશામાં રમણતા મેળવવાની (એવા પ્રકારનું યથાખ્યાત ચારિત્ર પ્રાપ્ત કરવાની) તીવ્ર ઇચ્છા પ્રગટ થઈ છે. પોતાના આત્માને વિભાવ દશાથી વિરમાવીને સ્વભાવરમણતાવાળો કરવાની તીવ્ર મહેચ્છા હવે મને પ્રવર્તે છે.
(૪) અત્યાર સુધી મોહોદયની તીવ્ર વાસનાના કારણે ધન
