Chandappahasami Chariyam

Author(s): Jasadevsuri, Rupendrakumar Pagariya, Jitendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 180

१४९
चंदप्पहजिणजम्मवण्णणं एवं जिणवरजम्ममहामहि का तहिं मूढहं होइ कहा कहि । अहवा एक्कमाणुसमेत्तिं, तं परिभाविउ जइ परिवित्तिं ॥ ३८८७ ॥ विच्चइ जं तहिं असुइमणोहरु, नावइ जिणतणु वरसुमणोहरु । जं तं पेक्खेवि सुहउं न संचहिं, ते नरदेव वि अप्पउ वंचहिं ।। ३८८८ ॥ भवणवइवाममंतरजोइसवासी विमाणवासी य । काउं जम्मणमहिमं समागया भरहखेत्तम्मि || ३८८९ ॥ साहरिउं पडिरूवं अवणीयो सवणिं समीवम्मि । ठविय जिणिंदं सक्को, जणणीए जणमणामंदं ॥ ३८९० ।। घणमसिणखोमजुयलं कुंडलजुयलं च मणिविरायंतं । उसीसयम्मि ठविउं, सिरिदामाई पि दाऊण ।। ३८९१ ।। बत्तीसं बत्तीसं हिरन्नकणयाण खिवइ कोडीओ। बत्तीसं भद्दाई मंदाइं तत्तियाइं च ॥ ३८९२ ।। नीलिंदनीलमरगयकक्केयणपोमरायरायंतं । चंदद्धचंदहारड्ढहारनियरेहिं रेहतं ॥ ३८९३ ।। रुप्पमयकणयनिम्मियविचित्तरूवेहिं तं परिक्खित्तं । उवरि ठवेइ सुरिंदो, उल्लोयं जिणवरिंदस्स ।। ३८९४ ।। जं भगवओ वि दिट्ठी दीसंतं हरइ मणहरसुरूवं । तं चेव अणिमिसाए दिट्ठीए पासए अरहा ।। ३८९५ ।। तत्तो उग्घोसिज्जइ सक्काइडेहिं जंभगसुरेहिं । असुहं मणसंकप्पं, जणणीए जिणस्स जो काही ॥ ३८९६ ॥ सत्तद्धा मुद्धाणं तस्सज्जजगमंजरी विव नरस्स । देवस्स दाणवस्स व फुट्टउ मा होउ संदेहो ॥ ३८९७ ॥ इय कयकिच्चा सव्वे गंतुं नंदीसरम्मि दीवम्मि । अट्ठाहियाइमहिमं काउं गच्छंति सट्ठाणं ॥ ३८९८ ॥ सिरिकक्कसूरिविरइयजिणजम्ममहूसवप्पयरणाओ। नियगुरुबहुमाणाओ, लिहियाओ इमाओ गाहाओ ।। ३८९९ ।। सोहम्माई बत्तीसइंदकजिणवरिंदजम्ममहे । वित्थरवइयरपयडणकज्जेणिगसट्ठसयमेत्थ ।। ३९०० ।। एयं च दिव्वसत्तिप्पभावओ सव्वमेव देवेहिं । विहियं जिणस्स रयणीए अद्धरत्तम्मि कय चोज्जं ॥ ३९०१ ॥ जणणीए अप्पिऊणं जिणनाहं देवदेविनिवहेसु । नीहरिएसुं तत्तो, गमइ सुहं सा उ निसिसेसं ॥ ३९०२ ।। एत्यंतरम्मि दऔं जिणं व उदयायलम्मि दिवसयरो । आरूढो अच्चब्भुयरूवेऽहव कस्स न दिदिक्खा ॥ ३९०३ ।। दूरं पसारियकरो दिवसयरो सहइ तीए वेलाए । जिणदेहसुहप्फरिसाणुहवुप्पन्नाहिलासो व्व ॥ ३९०४ ।। जायम्मि जिणवरिंदे दिसाओ सव्वाओ सुप्पसन्नाओ । जायाओ तक्खणेणं, जगनाहे केत्तियं च इमं ॥ ३९०५ ॥ गयणं पि तया रयतमविवज्जियं जंपइ व्व लोयस्स | जाए इमम्मि भुवणत्तयं पि सत्तुत्तमं होही ॥ ३९०६ ॥ सुरहिसुसीयलमंदो पवणो वि तहा पवाउमाढत्तो । जह अणणुभूयपुव्वं सोक्खं अणुहवइ तिजयं पि ॥ ३९०७ ॥ अइहट्ठहिययसुरवंदमुक्कनंदणवणाइकुसुमेहिं । भूमंडलं पि जायं, परिमलमिलियालिरोलमुहं ।। ३९०८ ॥ पयलंतसुरासुरमणिकिरीडकररंजिया दिसाओ वि । गिण्हंति मंडणं पिव कस्स व वुड्ढी न जिणजम्मे ।। ३९०९ ।। जिणजम्मं नाऊणं, महसेणनराहिवो वि परितुट्ठो। तणयमुहदंसणत्थं समागओ देविपासम्मि ।। ३९१० ।। तं अच्चब्भुयरूवं नियदेहपहापहावदिप्पंतं । पुन्निमससि व दटुं दिट्ठीए अमयबुट्ठिसमं ॥ ३९११ ।। सुरवइसहत्थविरइयपवरालंकारभूसियसरीरं । अहिययरविरायंतं सव्वत्तो कप्परुक्खं व ॥ ३९१२ ।। देविंददिव्वरूवं गिहं च तं देवविहियसिरिसोहं । पुलयच्छलेण अंतो, अमंतहरिसं बहि धरंतो ॥ ३९१३ ॥ आएसं दाऊणं, पासट्ठियपरियणस्स तक्कालं । कारवइ सयलरज्जे, वद्धावणयं अइमहंतं ॥ ३९१४ ।। (कलावयं)