________________
અબ્રહ્મની વાસનાને દઢતર બનવા માટે વધુ વેગ મળે છે. પરિણામે સંસારનું મૂળ સિંચનના યોગે નવપલ્લવિત થાય છે. અને આત્મા નિર્મલ બ્રહ્મચર્યનું પાલન કરવાના પવિત્ર કોડથી વંચિત રહે છે ત્યારે તેથી ઉલટું પરમાત્માના દીક્ષાકલ્યાણક વિગેરેના ભાવિ ઉત્સવોને ઉજવવા માટે આત્મામાં ઉઠતા શુભ તરંગો અને ઉમળકા વિપુલ કર્મનિર્જરા કરાવે છે. પાપ વાસનાઓને પલાયન કરી દે છે અને માનસિક પવિત્રતાની સૌરભને ફેલાવે છે. પ્રભુના ગુણોની અનુમોદનાનો લાભ મળે છે.
ઉપર કહી ગયા મુજબ પ્રભુનો જન્મોત્સવ રંગેચંગે દેવતાઓ પૂર્ણ કરે છે. અને પોતપોતાના દેવલોકમાં જઇ સુંદર ભાવનાઓ ભાવે છે. સ્નાત્રના વર્ણનનો અધિકા૨ સમાપ્ત થાય છે. હવે સ્નાત્રકાર પૂ. વીરવિજયજી મહારાજની ગુરુપરંપરા તથા અંત મંગળ તરીકે સર્વ જિનની સ્તુતિનું વર્ણન ક૨વામાં આવે છે. ગુરુની પરંપરા તથા અંતિમ મંગળઃ
કવિવર્ય પોતાનો ગચ્છ અને તેમાં ચાલી આવેલી ગુરુપરંપરાનું વર્ણન કરતા જણાવે છે કે તપાગચ્છના અધિપતિ તરીકે વિજયસિંહસૂરીશ્વરજી થયા. તેમના શિષ્ય પૂ. પન્યાસજી સત્યવિજયજી મહારાજ થયા. એમણે શિથિલતા દૂર કરાવી ક્રિયામાર્ગનો સુંદર ઉદ્ધાર કર્યો. તેમની પાટે કપૂરવિજયજી મહારાજ. તેમના શિષ્ય શ્રી શુભવિજયજી મહારાજ અને તેમના શિષ્ય તરીકે પ્રસ્તુત સ્નાત્ર કાવ્યના રચયિતા પંડિત કવિરત્ન શ્રી વીરવિજયજી મહારાજ થયા.
અંતિમ મંગળ તરીકે સ્નાત્રકા૨ ૫૨માત્માને સ્તુતિ કરે છે. પ્રભુના જન્મોત્સવ ગાવા નિમિત્તે રચેલ સઘળુ સ્નાત્ર મંગળમય જ છે તે વાતમાં શંકાને લેશમાત્ર સ્થાન નથી છતાં સમાપ્તિમાં વિશેષ રીતે જિનની સ્તવના કરવામાં આવે છે. અજિતનાથ ભગવાનના સમયમાં વિચરતા સર્વ તીર્થંકરોની સંખ્યા એકસોને સિત્તેર હતી, પાંચ ભરતનાં પાંચ, પાંચ ઐરાવતના પાંચ અને પાંચ મહાવિદેહમાં બત્રીશ બત્રીશ વિજય, તેમાં એક એક તીર્થંક૨ એટલે પાંચ મહાવિદેહના એકસોને સાઠ. બધા મળીને કુલ એકસોને સિત્તેર તીર્થંકરો થયા. પંદ૨ કર્મભૂમિમાં એકીકાળે વિચરતા તીર્થંકરોની ઉત્કૃષ્ટ સંખ્યા ૧૭૦ ઊમર ૫૪
ન
33333 3348
