________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ : : : : [ ૧૪૯
શ્રીગજસુકમાલ નામના રાષિ, નગરના ઉદ્યાનમાં કાર્યોત્સર્ગથ્થાને રહ્યા હતા. નિરપરાધી અને શાન્ત એવા તેઓને, કે પાપત્માએ હજારે ખીલાઓથી જાણે મઢેલ હોય એવી રીતિયે લીલા ચામડાથી બાંધી, પૃથ્વી પર પછાડયા. આ છતાંયે તેઓએ સમાધિપૂર્વક મરણને મેળવ્યું.
૮૭ મંખલી ગોશાળાએ નિર્દોષ એવા શ્રી સુનક્ષત્ર અને શ્રી સર્વાનુભૂતિ નામના શ્રી મહાવીર પરમાત્માના શિષ્યોને તેજોલેશ્યાથી બાળી નાંખ્યા હતા. તે રીતિએ સળગતાં તે બને મુનિવરે સમાધિભાવને સ્વીકારી પંડિત મરણને પામ્યા.
૮૮ સંથારાના સ્વીકારની વિધિ આ છે: “યોગ્ય અવસરે, ત્રણગુપ્તિથી ગુખ એ પસાધુ જ્ઞપરિજ્ઞાથી જાણે છે. બાદ માવજજીવને માટે સંઘસમુદાયની મધ્યમાં ગુરૂના આદેશ મુજબ આગેરે પૂર્વક ચારેય આહારનું પચ્ચકખાણ કરે છે. ૮૯
અથવા સમાધિ જાળવવાને સારૂ, કેઈક અવસરે ક્ષેપક સાધુ ત્રણઆહારનું પચ્ચખાણ કરે છે. અને કેવળ પ્રાસુક જળને આહાર કરે છે. બાદ ઉચિત કાલે તે ક્ષેપક, પાણના આહારનું પણ પચ્ચખાણ કરે છે.
ક્ષમાપનાની વિધિ આ છે: “શેષલોકોને સંવેગ પ્રગટ થાય તે રીતિયે તે ક્ષેપકે ક્ષમાપના કરવી જોઈએ. અને સર્વ સંઘ સમુદાયની મધ્યમાં તેણે કહેવું કે “પૂર્વે મન, વચન, અને કાયાના યોગથી કરવા, કરાવવા કે અનમેદવા દ્વારા મેં જે કાંઈ અપરાધ કર્યા હોય તેને હું નમાવું .” ૯૧
