Agam 30 Mood 03 Uttaradhyayana Sutra Part 02 Sthanakvasi Gujarati

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 90

મરણ સમય કી સમાધિ કા વર્ણન
પ્રસન્નચિત્ત પ્રાણ જે કરે છે તે સૂત્રકાર પ્રગટ કરે છે–“તો જા” ઇત્યાદિ
અન્વયાર્થ—-તત્તઃ કષાયના ઉપશમ પછી શાહે મિ-છે મિત્તે મરણકાળ પ્રાપ્ત થવા વખતે સદ્ધી-છઠ્ઠી શ્રદ્ધાવાન સાધુ અંતિ-વંતિ ગુરુની સામે તાઝિર-તારાનું મારું મરણ થશે” એવા પ્રકારના ભયથી ઉત્પન્ન થયેલા હોમરિસં-ટોમન રે માંચને થવા વિઝ-વિનતૂ ન દે. અર્થાત્ મૃત્યુને ભય ન કરે. તાસિનતાદશ જેવી રીતે દીક્ષાના સમયમાં શ્રદ્ધાવાળા હતા, સંલેખના ધારણ કરવાના સમયે શ્રદ્ધાવાન હતા, એજ પ્રમાણે અંત કાળમાં પણ શ્રદ્ધાવાળા રહીને રોમરિસં-ટોમર્જ વિન મરણ ભયના નિમિત્તક તથા પરીષહ અને ઉપસર્ગ નિમિત્તક એવા રે માંચને દૂર કરી દે. કારણ કે, શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે કે –
Tv દ્વાણ જિર્વ તો, પરિવાચકૂળમુત્તમં ! તમેવ મgyવારે ૪” ઈત્યાદિ.
શરીર જ્યારે રેસ્ટ મેચં ઘણ- ચ એ કનેર ઉપચાર ન થઈ શકે તેવું બની જાય ત્યારે શરીરનું અન્નપાન આદિ દ્વારા રક્ષણ ન કરે, “કયારે છુટું ? એમ મરણની ઈચ્છાથી દેહના વિનાશની ઈચ્છા ન કરે–અર્થાત્ –એવું સમજે કે, આ દેહ હવે ઉપચારને ચગ્ય રહેલ નથી, અન્નપાન આદિથી એને રક્ષણ થઈ શકે તેમ નથી. આથી ઉત્તમ માર્ગ તે એજ છે કે, સંલેખના ધારણ કરી સમાધિમરણપૂર્વક અને ત્યાગ કરવામાં આવે. પરંતુ એવું ન વિચારે કે, જલદીથી મરણ થઈ જાય. આગમમાં મરવાની ઈચ્છા કરવાને નિષેધ કરવામાં આવેલ છે. અથવા ફેર એવં વલણ તે મેહું #ાંક્ષેત્ મરણકાળમાં ભય ન કરે. પરંતુ જે હર્ષ દીક્ષાના અવસર ઉપર હતું અને જે હર્ષ સંલેખનાના અવસર ઉપર હતો તે જ હર્ષ મરણના સમયે રહેવું જોઈએ ૩૧
“સ શાસિ” ઈત્યાદિ.
શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
७४