Book Title: Agam 29 Mood 02 Dashvaikalik Sutra Part 01 Sthanakvasi Gujarati
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
થળñ ઇત્યાદિ, હૈં à૦ ઇત્યાદિ.
0
જો સ્ત્રી પુત્ર પુત્રી કે નપુ સકને દૂધ પાતી હેાય અને એ પીનારા રાતા ખાળક આદિને જમીન પર મૂકીને ભેાજનપાન આપે તે સાધુ કહે કે એવા આહાર મને કલ્પતા નથી. અહી' તાત્પર્ય એ છે કે જો ખાળક દૂધમુખ (દૂધ પર જ) હોય અથવા દૂધ પીતું હાય તથા અન્ન પણ ખાતુ હાય, તે એવા બાળકને સ્તનપાન છેડાવીને આહાર પાણી આપે; અથવા કાઇ બાળક સ્તનપાન ન કરતું હાય પણ ખેાળામાં યા સમીપમાં બેડું હાય, તેને છેડીને સી આહાર આપવાને માટે જાય અને બાળક રાવા લાગે તાપણ તેણે આપેલા આહાર સંચમીએને માટે ગ્રાહ્ય નથી, કારણુ કે તેથી તેના બાળકનાં આહારમાં અંતરાય પડે છે, માતૃવિરહજન્ય દુઃખ થાય છે, કઠોર હાથ, ભૂમિ, ખાટલા આદિના સ્પર્શથી પીડા થાય છે અને માંસભાજી ખીલાડાં કૂતરાં આદિ જાનવરા દ્વારા ઉપઘાત થવાના પણ સંભવ રહે છે. કયાંક કયાંક (પહાડી પ્રદેશેામાં) શિયાળ ખાળકાને ઉઠાંવી જાય છે, એવુ પણ જોવામાં આવે છે. (૪૨-૪૩)
શું મળે॰ ઈત્યાદિ. આ ભજન-પાન ષ્ય છે કે અકલ્પ્ય ” એ પ્રકારને જેમાં સ ંદેહ ઉત્પન્ન થાય તે લેાજત્ર-પાન આપનારીને સાધુ કહે કે એવા આહાર મને ગ્રાહ્ય નથી. (૪૪)
શક્તિ-મુદ્રિત આહાર ગૃહણ કા નિષેધ
‘વારેળ’ ઇત્યાદિ, ૐ = ઇત્યાદિ.
જળથી ભરેલા વાસણથી. ઘંટીના પડથી, મસાલા વાટવાના પત્થર-શિલાથી ખાજેઠથી, મસાલા વાટવાના વજનદાર પત્થરથી, ઢાંકેલું તથા માટી આદિના લેથી અથવા અન્ય કોઇ પદાથા છાઢેલું કે લાખ આદિથી બંધ કરેલું વાસણ સાધુને માટે ઉંઘાડીને અન્નપાન પાતે આપે યા બીજા પાસે અપાવે તે કલેશ અને હિંસાની સંભાવનાથી આપનારીને સાધુ કહે કે એવા આહાર મને ગ્રાહ્ય નથી. તાત્પર્ય એ છે કે ભારે વસ્તુ ઉપાડવામાં સ્વપર–વિરાધના આદિ અનેક દોષાની સંભાવના હાવાથી એ નિષેધ કરવામાં આવ્યા છે. (૪૫–૪૬)
દાનાદિ કે લિયે યા પુણ્ય કે લિયે ઉપકલ્પિત આહાર ગૃહણ કા નિષેધ
અરળ ઇત્યાદિ, તથા ૐ સર્વે॰ ઇત્યાદિ.
આદન આદિ અશન, દ્રાક્ષના ધાવણુનુ જળ આદિ પાન, કેળાં આદિ ખાદ્ય, લવીંગ, કપૂર, ઇલાયચી, સેાપારી આદિ સ્વાદ્ય આ દેશાન્તરથી આવેલા વણિક આદિએ પાતાની પ્રશસાને લીધે આપવાને માટે રાખેલ છે.” એવું જો સમજવામાં કે કાઇ પાસેથી સાંભ ળવામાં આવે તે એ અશનાદિ સંયમીઓને માટે કલ્પનીય નથી. તેથી એવાં ભાજન પાન આદિ આપનારીને સાધુ કહે કે એ મને કલ્પતાં નથી. (૪૭-૪૮)
અનં॰ ઇત્યાદિ, તથા તેં મને ઈત્યાદિ.
આ અશન, પાન, ખાદ્ય, દયા-બુદ્ધિથી દીન-હીન જનોને આપવાને માટે છે, અર્થાત્
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર : ૧
૧૦૪