________________
(१२३) अर्थ-माटे मारा मनथकी वेगला मत थजो एटले घटमां रहेजो जेम कमलना वनथकी परागो के० वासना दूर रहेती नयी एटले जेम कमलनी वासना ते कमलना वनमां रहे तेम तमे मारा चित्तमां रहेजो चमक जातीनो कोइ पत्थर विशेष ते जेम लोहने खेंचसे के. जेम लोढाने खेंचे एटले ए पत्थरनो एवो सेहेज खभावछे जे लोडं वेगलं होय तोपण तिहाथी पोतानी मेले आवीने पत्थरने वलगे ते रीते तमारा उपर माहरो जे भक्तिराग के ते खभावे मुक्तिने खेंचशे ॥ २ ॥ तुं वसे जो प्रभो हर्पनर हीयडले, तो सकल पापना बंध तूटे ॥ उगते गगन सूरयतणे मंडले, दह दिशि जेम तिमिर पडल फूटे॥आ०॥३॥
अर्थ-हे प्रभो हर्प भर्यु जे मारूं हीयुं तेने विषे जो तुं वसे तो समस्त जे भवांतरे पापना बंध करया छे ते तूटी जाय. तिहां दृष्टांत कहे छे जे गगन के० आकाशनेविषे सूर्यना विमानन मंडल ते उगे थके दहदिशि के० दशे दिशाने विषे जेम तिमिर के० अंधकार ने पडल ने समूह ते फूटे के नाग पामे तद्वत् पाप पडल तूटे ।। ३ ।। सींचजे तुं सदा विपुल करुणारसे, मुझ मने शुद्धमति कल्पवेली। नाण दसण कुसुम चरण वरमंजरी, मुक्ति फल आपशे ते एकेलीआमा४॥
अर्थ-विपुल करुणा रसें के विस्तारवान करुणारूप रसें करीने माहारा मनने विषे शुद्ध मतिरूप कल्पवृक्षनी वेली ते हे स्वामी तुं सिंचजे इति भावः । ते सिंच्या थका ज्ञान दर्शनरूपतो फूल आवशे तथा प्रधान चारित्ररूप मंजरी के० मांजर लागशे तेवार पछे मुतिरूप फलने आपशे ते एकली के० ते शुद्ध मतिरूप कल्प वेलडी एकली आपशे ॥४॥ लोक सन्नाथकी लोक बहु वाउलो, राउलो दास ते सवि उवेखे । एक तुझ आणसुंजेहरातारहे, तेहने एह निज मित्र देखे ॥ आज०॥५॥ ___ अर्थ-लोकसंज्ञा जे गाडरियो प्रवाह ते थकी लोक बहु पाउलो के० घणो लोक घेलो थयो छे पण राउलो दास के० राजानो दास एटले तमारो दास एवो जे हुं ते सर्व गाडरिया प्रवाहने उखु छु एटले गणतरीमा आणतो नथी मात्र एक अद्वितिय तुझ आणी जे राता रहे के तमारी आज्ञाथी जे रंगाणा छे तेने ए मारो आत्मा ते पोतानो मित्र करी जाणे छे एटले तमारी आणाथी जे वाह्य छे तेने उवेखु छ पण तमारी आज्ञावंतने साथर्मिक संबंधपणा माटे मित्र करी जाणुं छु. इति भावः ॥५॥ आण जिन नाण तुझ एक हुं शिर धरूं, अवरनी वाणी नविकाने सुणियें। सर्व दर्शन तणुंमूल तुझ शासनं, तेण ते एक सुविवेक थुणियें। आज०॥६॥
