________________
११४
करुणरसकदंब
[६६] संखनिवेण रण्णे चाइयाए कमलावईए बिलावो निकरुणस्स वि य कालुणं।
न य सुव्वइ तूरवो न जणरवो किंतु रनमेयंति । सुमिणमिणं मइमोहो किमिदंजालं कहसु सच्चं ॥ २१४ ॥ इय संभमप्पलावं, देवि 'वियलत्तमागयं दटुं । निकरुणो वि सकरुणो, ण तरइ पडिउत्तरं दाउं ॥२१५॥
ओयरिय रहा तत्तो, पुरओ कयकरंजली होउं । सोयभररुद्धकंठो, रुयमाणो भणिउमारद्धो ॥ २१६ ॥ हैद्धी धिरत्थु पावो, देवि ! अहं सच्चमेव निकरुणो । जेणेरिसम्मि कम्मे, निओइओ हयकयंतेण ॥ २१७ ॥ सो देवि ! वरमजाओ, पावयरो पावचेडिओ दुट्ठो। जो ऐयारिसवित्ति, धारेइ जीविडं पुरिसो ॥ २१८ ॥ जुज्झइ जणएण समं, विणिवायइ भायरं सिणिद्धपि । 'सेवयसुणओ वरओ, पहुवयणा विसइ जलणम्मि ॥२१९॥
ओयरिय रहवराओ, ता निवससु एत्थ सालछायाए । एसो रायाएसो, अन्नं भणिउं ण पारेमि ॥ २२० ॥
૧ મૂઢતાને ૨ અરે ધિક્કાર. ૩ ધિક્કાર થાઓ. ૪ આવી આજીવિકાને. ૫ કૂતરા સરખો સેવક.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com