________________
करुणरसकदंबकं
[४१] सिरिवद्धमाणस्स पवजागहणवयणं सोचा
नंदिवद्धणनरिंदाईणं अकंदो। अह व जासणिनिवडणदुव्विसहं निसामिऊण वयणमेयं भणिय तेहिं-" कुमारवर ! अज्जवि महारायसोगो तहडिओ चैव अम्हाणं नट्ठसल्लं व 'विद्दवइ हिययं, किं पुण अकाले च्चिय तुम्हेहिं सह वियोगो खयक्खारावसेगोव्व दुस्सहो ?, अहोमंदभम्गसिरसेहरा अम्हे जेसिं उत्तरोत्तरा निवडइ दुक्खदैदोलित्ति भणिऊण रोविउ पवत्ता", बहुप्पयार च सासिया महुरवयणेहिं भगवया, कहकहवि निरुद्धवाहप्पवाहा य तकालचउम्गुणीभूयं संतावबेगं निरंभिऊण भणिउमाढत्ता-"अहो परमेसर! करुणापरो हवसु अम्ह जीवियब्वे, परिहरसु संपयं सव्वविरइवंछं, एयपि काऊण तुमए पाणिणो रक्खणिज्जा, ते य जइ पढमपि दुस्सह विओगकरवत्तभिज्जमाणहियया रक्खिज्जिस्संति ता किमजुत्तं होज्जा ?, तुम्हेहिं रहिया नूणं अवगयलोयणव्व अमुणियगम्मागम्म विभागा क्इदेसिगा इव अणाहा खणमेत्तंपि न संधीरेमो अप्पाणंति" ।
महावीरचरिए प० ४, पु० १३३ ।
१५ भाचे . २ लि. ४ मां५.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
