Jain Panchang Paddhti

SR No.: 034523
Original Sutra Author: N/A
Author: Darshanvijay
Publisher: Charitrasmarak Granthmala
Publication Year: 1937
Total Pages: 88
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 29 MB

Page 25

: ૨૦ : " ઇત્યાદિ નિયમ કે જેની વિચારણુ આગળ | “પંચમીના દિવસે પારણું કરીને પંચમીના આરાધકોએ
પંચમીની પણ વિરાધના કરી વિગેરે " ( ઉ. ૭૯) છતાં કરાશે તેને બનાવત જ નહીં.
| વીરા તંત્રી તપને એકાંશી અનુષ્ઠાન માને છે. પ્રશ્ન-એ પાઠ તો અમને પણ સ્વીકાર્ય છે. પૂ૦ મુ.
પ્રશ્ન--વીતંત્રીને એ ય મત છે કે “તપ વિના પણ શ્રી કલ્યાણવિમ જણાવે છે કે- “ પર્વની તિથિ
આરાધના ન જ થઈ શકે એમ નથી ” ( વી. પુ. ૧૫, આરાધના ઉડાવાય નહિ તેમ બેવડાય નહિ, એટલા માટે જ તિથિક્ષયમાં પૂર્વતિથિએ અને વૃદ્ધિમાં ઉત્તરતિથિએ તેનું અં૦ ૯, પૃ. ૧૫ર ) પહેલાં શીલપાલન વિગેરેની મના
બતાવી ગયા છીએ. આ લખાણમાં તપની પણ મના સ્પષ્ટ છે. કૃત્ય કરવાનો આદેશ અપાયો છે.” (ઉત્તર ૪)
પૂમુરુ શ્રી કલ્યાણવિમ પણ અધિક પૂનમે ઉપવાસ વી- તંત્રીજી પણ એમજ માને છે–ક્ષય પ્રસંગે આરા
આદેશી બીજી પૂનમે વગર ઉપવાસે આરાધના માને છે ધનાનો વિલેપ ન થાય અને વૃદ્ધિ પ્રસંગે બેવડાય નહિ એ
| ( પૃ૦ ૨૦૭ ) બસ ! તપ જ ન રહ્યું એટલે બીજું આરાહેતુથી આ ક્ષયે પૂર્વા, વૃદ્ધો સત્તા ને નિયમ યોજાયો |
ધન તે સુતાં ન જ રહ્યું. છે. (વી. પુ૧૫, અં૦ ૫, પૃ૦ ૭૫.)
ઉત્તર–આ ઉપરથી તે તમારી આરાધનાનો કે અર્થ એટલે અમને એ પાઠ માન્ય છે, માત્ર ક્ષીણ પૂનમ
નથી. આરાધના અને વિરાધના કથા માનવી અને જ્યાં ન હોય ત્યારે તેને સ્વતંત્ર દિવસ આપી શકાતું નથી.
માનવી એ તમારી પસંદગી પર રહ્યું “ આરાધના ” એમ ઉત્તર–પાઠ માન અને બીજી તરફ પર્વના અનુષ્ઠાન
રટવા માત્રથી શું થાય. કાંઈ કરવું તે જોઈએ ના ? પૂ૦ માટે ભિન્ન દિવસ લેવાની ના પાડવી (પૃ. ૩૪૭) એ તે
જગદગુરૂદેવે તો પૂનમના ક્ષયે પૂનમ ન લેપાય અને તેનું ગજબ છે ના? પૂજ્યપાદ જગદગુરૂજી તો સાફ ફરમાવે છે
અનુષ્ઠાન ન લેપાય એટલા ખાતર જ ચૌદશ તેરશે રે કે-પૂનમનો ક્ષય થાય ત્યારે તેનું તપ એટલે છટ્ટ વિગેરે
નનન જ્ઞાનં ની પેઠે આગળ જણાવાશે તેમ અનુક્રમે સમ્પણું અનુષ્ઠાન તેરશ ચૌદશે કરવું. ચૌદશે પૂનમ મનાય અને
પૂનમ ચૌદશને ભેગકાળ હોવાથી તેનું તપ કરવાની આજ્ઞા તેરશે ચૌદશ મનાય આ શાસ્ત્રની આજ્ઞા છે અર્થાત
પ્રવર્તાવી છે. પૂનમનું તપ લોપાય નહીં.
સારાંશ-બાર પર્વનું સ્વતંત્ર અહેરાત્રથી અનુષ્ઠાન કરવું પ્રક-તપ એ અનુષ્ઠાનનો એક ભાગ છે (વીર૦ વ૦ ૧૫, | જોઇએ, પર્વલેપ કરે ઈષ્ટ નથી. પૃ. ૩૭૫) એટલે કે–તપ માટે પૂર્વ તિથિ લેવાય પણ,
અશક્તિમાં જયણાબીજા અનુષ્ઠાન માટે ભિન્ન દિવસ તે નિરર્થક છે. જુઓ તે હીરપ્રશ્નના પાઠમાં ૫ણુ તપનું વિધાન છે. બીજા અનુષ્ઠાનનું
- ચતુષ્પવ વિગેરે દરેક પર્વોમાં પવધ તપ વિગેરે ધમાંવિધાન નથી.
નુષ્ઠાને સેવવું જોઈએ. શક્તિ ન હોય તે જયણા, કિન્તુ ઉદ-ચતુપર્વમાં પૌષધની આજ્ઞા છે એટલે ચૌદશપુનમે
અશક્તિ આદિ નિમિત્તે અપાયેલ આજ્ઞાને પ્રધાન માની તે પૌષધ કરવાનું તે સ્વતઃ સિદ્ધ છે, છતાં અહીં ચૌમાસી
પર્વ તિથિ જ ગયું છે એવી જૂઠી કલ્પના કરવી નહી. શ્ન કરનારને માટે તપની સાથે પૌષધનું વિધાન નથી એમ અનુષ્ઠાનમાં અશક્તિ આદિ કારણો નીચે મુજબ અપવાદ છે. રા આધારે માનવું? પૂ. આ. જગદગુરૂ મહારાજાએ પાંચમ मुख्यवृत्या तृतीयातोऽष्टमः कार्य: તુટે તે તેનું તપ એથે કરવાને ફરમાવ્યું છે. ત્યાં તપ ( હીરપ્રશ્ન પ્ર. ૪, પ્ર. ૧૪, પૃ૦ ૩૦ ) ખાસ કરીને શબ્દથી પાંચમનું સમસ્ત અનુષ્ઠાન જ લેવાય છે. અને તેથી જ | ભાઇ શ ૩, ૪, ૫ ને અઠમ કરવો. ગણુ વૃત્તિઓ કાશુ. ૫ ને ક્ષય થાય ત્યારે જ્ઞાનપંચમીનું બધું | આ દિવસોમાં ફેરફાર થઈ શકે છે. અનુષ્ઠાન થે કરાય છે જ. પૂ૦ યુ આ૦ શ્રીકાલિકસૂરિજી મહારાજાના સમય પહેલાં અ૦ શ૦ ૧૫ ને ક્ષયે તેનું
पर्युषणोपवासः षष्ठकरणसामर्थ्याभावे पंचमीमध्ये અનુષ્ઠાન ચૌદશે અને ચૌદશનું પાક્ષિક અનુષ્ઠાન તેરશે કરાતું
સાથે, નાચા ( દીવ ઘ૦ ૨, g૦ ૭, g૦ ૪) હતું; તેથી જ પૂ૦ આ૦ જગદ્ગુરૂ મહારાજાએ પૂનમ ધટે ત્યારે
છઠ્ઠની શક્તિ ન હોય તે સંવત્સરીને ઉપવાસ પાંચચૌદશ પૂનમનું અનુષ્ઠાન તેરશ ચૌદશે ફરમાવ્યું છે. એટલે
| મમાં ગણવો. શકિત હોય તો તેને છઠ્ઠ કરો. આ બને નાં તપ, પૂજા, પ્રતિક્રમણ, સચિત્તત્યાગાદિ कारणे तु मिलन्त्यां तिथौ क्रियते દરેક અનુષ્ઠાન ભિન્ન ભિન્ન બે દિવસમાં લેવાય છે.
(સેન૦ ૩૦૩ go ક૭૭ ઉ૦ ૧૮ ) આ રીતે દરેક સ્થાને “તપ” ના સંકેતથી તત્સંબંધી | કારણે પાંચમને ઉપવાસ મળતી તિથિએ કરવો. દરેક અનુષ્ઠાનની આજ્ઞા છે.
છામ કરવાની તાકાત ન હોય તે પાખી વિગેરે શ્રી સેનપ્રશ્ન પૃષ્ઠ ૧૦૫ના અથવા પતિ-I પર્વતિથિએ ઓબેલ કરવું અને કલ્યાણકનું તપ પરંપરા બિઝિવિંધાણg gવ તો પાઠમાંના | પ્રમાણે આરાધવું. (હીરપ્રશ્ન પૃ૦ ૨૯ ) તપ-પૌષધના વિધાનથી દરેક અનુષ્ઠાને સ્વીકારાય છે તેમ | સર્વથા છઠ્ઠની શક્તિ ન હોય તે સંવત્સરી, પાખી, સર્વત્ર તપ શબ્દથી તે પર્વનાં અનુષ્ઠાન પણ લેવાય જ. આઠમ, જ્ઞાનપાંચમ, રોહિણી વિગેરે તપમાંથી જે પહેલું આવે
- મુકલ્યાણુવિજયજી મહારાજ ખાધાવાર આવવાથી તેિ આરાધવું બાકી રહે તેને પછી વાળી દેવું. ( હીર૦ કે નહીં આવવા માત્રથી પર્વની વિરાધકતા અને આરાધકતા [૪-૩૪ પૃ. ૩૬ ) જાહેર કરે છે. જુઓ --“બીજ તિથિએ ખાધાવીર ન | છઠ્ઠની શક્તિ ન હોય તે પાંચમને ઉપવાસ સંવઆવવાથી બીજની આરાધના થઈ” (ઉ૦ ૭૮) “બીજીત્સરીમાં લેખાય એમ હીરપ્રશ્નમાં આજ્ઞા છે. ( સેન તિથિએ ખાધાવાર આવવાથી શુદિ બીજની વિરાધના કરી "| ઉ ૨, પ્ર. ૮૧ પૃ૦ ૨૮ )