________________
७४
એશિયાનું કલ ક
એ ઇતિહાસનાં બધાં પ્રકરણા ભલે ભુંસાઇ જા, પણ કારીઅન રમણીઓની વીર–કથાના એક અક્ષરે ઝાંખા નહિ થાય. શરીર ઉપર સકસીને સીવેલાં વસ્ત્રા સાલ્જરાને હાથે ચીરાઇ રહ્યાં હતાં; જાપાનીઓનાં ટાળાં એ વસ્ત્ર-હરણને! તમાસા થડે કલેજે જોઇ રહ્યાં હતાં. નમ્ર રમણીએ કેદખાને ઘસડાતી હતી. એ બધાના ચિતાર આપવા દ્રૌપદીને સેકડા વાર જન્મવું પડે.
ઘેાડી વિગતે તપાસીએ : પર ંતુ તે પહેલાં એક વાત જાણવી જરૂરની છે. જાપાની લેાકેાની અંદર સ્ત્રી કે પુરુષોને એક ખીજાની ઉધાડી દૃષ્ટિએ નગ્ન અંગે ઉભા રહેવામાં કશી એખ જ નથી; ત્યારે એથી ઉલટુ' જ, કારીઆવાસીઓની લાજમરજાદ અતિશય કડક છે. પેાતાના દેહ પરપુરુષ જોઇ જાય ! એને મરવા જેવુ થાય છે. ઉપરાંત નીચે ઢાંકેલા પ્રસગામાં જાપાની પશુતાને ભાગ થઈ પડનાર સ્ત્રીઓ મુખ્યત્વે કરીને કાલેજોની વિદ્યાર્થિની હતી, ઇજ્જતદાર ઊંચાં કુટુાની પુત્રીઓ હતી, અને તેઓના ઉપરના આરેાપ કાં તેા “સ્ત્રીએતા સ્વદેશભક્ત–સંધ”ના સભ્ય હાવાના અથવા તા · મેસેઇ મેસેષ્ઠ ' એવા યદ્યાષ કરવાને જ હતા.
"
+
એક કન્યાશાળાની અમેરિકન ખ્રીસ્તી મહેતીજી એક દિવસ પ્રભાતે આવીને જુએ છે તે નિશાળ ખાલી પડી છે. એના ટેબલ પર એક કાગળ પડયા છે. કાગળમાં શાળાનુ રાજીનામુ લખ્યું છે. લખાણ નીચે તમામ કન્યાએની સહી છે. પોતાની વ્હાલી શિક્ષિ કાને જાપાની અધિકારીઓ જવાબદાર ગણીને સતાવે નહિ, તે ખાતર કન્યા શાળાના ત્યાગ કરી ગઇ હતી.
ઘેાડીવારમાં જ પેાલીસ-ઉપરીનું તેડું આવ્યું. સંદેશામાં કહેવરાવેલું કે “તમારી શાળાની કન્યાઓએ સ્વાધીનતાની ચળવળ કરીને આખા શહેરને ખળભળાવી મૂકયુ છે. તમે આવીને એને વિખેરી નાખો.”
ગોરી મહેતીજી દોડી ગઇ. સાચેાસાચ એણે પોતાની કન્યાઓને રાષ્ટ્રીય ખિલ્લા લગાવેલી, રાષ્ટ્રધ્વજે ફરફરાવતી, અને અમને
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
