________________
દર્શન કર્યા
[૧૩]
ગુજરાતનો રાજા ભીમદેવ. ભોળો અને શુરવીર. ભીમદેવને એક વાર ઇચ્છા થઈ. રાજા ભોજને બે આંખે સાવ નજીકથી જોવો, એની વાણી સાંભળવી. રાજા ભીમદેવે દામોદર મહેતાને તેડાવ્યો. જોજનવેગી સાંઢણી ઊપડી. પહોંચી માળવે. દામોદરને લઈને તરત પાછી ફરી.
દામોદરને એમ કે કંઈક ખાસ સમાચાર હશે. કોઈ દુશ્મનના આગમનની બાતમી હશે, કોઈ રાજા સાથે સમાધાન કરવું હશે, કાં લડાઈ છેડવી હશે. એ તો આવ્યો. રાતદિવસ એક કરીને આવ્યો. પહેલું રાજ ને પછી જાત.
દામોદર મહેતા દોડતો મહારાજ ભીમદેવ પાસે પહોંચ્યો. જઈને હાંફતો-હાંફતો બોલ્યો, ‘હુકમ કરો, મહારાજ !”
રાજા ભીમે શાંતિથી પૂછ્યું, ‘માળવાના શા સમાચાર છે ? લડાઈના કેવા હાલ છે ?”
‘મહારાજ ! કાંટે કાંટો કાઢ્યો છે. માળવાની ફોજને રાજા તૈલપ સામે ભિડાવી છે. સમજાવ્યું છે કે શત્રુને સૂવા દેવો અને મિત્રને છંછેડવો
એ કઈ નીતિ ? તૈલપ માળવાનો જૂને વેરી. ગુજરાત તો તમારું મિત્ર. છે. આમ કહી સૂતું જૂનું વેર જગાડ્યું છે. એક તરફ તૈલપ અને બીજી તરફ
ગુજરાત. બે દુશ્મન દેશ સાથે બગાડવામાં રાજા ભોજ રાજી નથી. આપણી સાથે આપણી શરતે સમાધાન કર્યું છે.'
‘શાબાશ, દામોદર શાબાશ.” અને મહારાજ ભીમદેવ પાનનું
% 2 ડાહ્યો ડમરો
