________________
એ સોને હણનારો એકમાત્ર ભીમ હતો ! એવો આ ગુજરાતનો ભીમ રાજા છે ! તું પા૨કી આંખે દેખે છે. પોથીપંડિતો તને ચડાવે તેમ ચડે છે. ખરેખર તારું જ્ઞાનનેત્ર ફૂટી ગયું છે. જેથી તને તારા બળનો ખ્યાલ નથી. ભીમની તાકાતનો પરચો નથી.
તીખાં તમતમતાં મરચાં જેવો જવાબ
D ડાહ્યો ડમરો
રાજા ભોજે વાંચ્યો. એના પંડિતોએ વાંચ્યો. એના સેનાપતિઓએ વાંઓ. તેઓએ કહ્યું, ‘ગુજરાતીઓ ખોટા અભિમાની છે. એમના દેશમાં દુકાળ છે. ચડાઈ કરો.'
તરત એક દૂત સાથે ભીમદેવને કહેવરાવ્યું કે તૈયાર થઈ જાઓ. અમે લડવા માગીએ છીએ.
દે ધનાધન ! નગારે થાવ દીધો.
ગુજરાતમાં પણ લડાઈની તૈયારીઓ ચાલી. લોકો શસ્ત્રસજ્જ બની ગયા. પણ અંદરની હાલત જુદી હતી. ગુજરાતમાં દુકાળ હતો. ઘાસચારો નહોતો. અનાજ પણ નહોતું.
થોડા વખત પહેલાં મહમદ ગિઝની થોડી લૂંટફાટ ચલાવીને ગયો હતો. ગુજરાત હજી બેઠું થયું નહોતું. ગુજરાતને એની સમૃદ્ધિ ફરી ખડી કરવી હતી. ત્યાં દુકાળ પડ્યો. પેટમાં ખાડો હોય અને લડાઈ કેમ થાય?
ગુજરાતની રાજસભા એકઠી થઈ. બધા વિચાર કરવા લાગ્યા કે એવા કોઈ એલચીને માળવા મોકલવો, જે લડાઈ લંબાવે ! સહુએ દાોદર મહેતાનું નામ પસંદ કર્યું.
દામોદર મહેતો પણ જોવા જેવો. નાનો, નાટો, ઠિંગણો, સહેજ શ્યામ ને કંઈ રોવાળો નહીં. પણ બુદ્ધિ એના બાપની. ગમે એવી મુશ્કેલીમાંથી માર્ગ કાઢે.
સહુએ કહ્યું કે આપણા એલચી તરીકે ડાહ્યા ડમરાને મોકલો. અમાત્ય જેવું શાંતિનું પદ છોડી ડમરો દેશને ખાતર એલચી બન્યો. પોતાનાં માનપાન પછી, ગુજરાતની શાન પહેલી.
રાજા ભીમદેવે કાગળ પર રાજની મહોર મારી સહી-સિક્કા કર્યા. હે ડાહ્યો ડમરો વિદ્યય થશે,
