________________
આપી, ખરું ને ? ચાર જણા વગર કેમ અપાય, એમ જ ને ?”
ત્રણેએ હકારમાં ડોકાં ધુણાવ્યાં. એમને તો થયું કે આ ડમરો આપણો પક્ષ લેતો લાગે છે.
તરત ડમરો બોલી ઊઠ્યો, ‘તો ડોશીમા, તમારે સોનામહોરો આપવી જ જોઈએ ! આપવી જ જોઈએ !'
પેલા ત્રણે જણા નાચી ઊઠ્યા. એ તો બોલવા લાગ્યા, “વાહ ડમરાભાઈ વાહ ! તમે સાચના અવતાર છો !”
અચરતમાં ભારે અચરજથી બોલ્યાં, ‘પણ બેટા, હું કેવી રીતે...” હજી અચરતમાં પૂરું બોલે તે પહેલાં ડમરાએ પેલા ત્રણેને કહ્યું :
‘પણ સબૂર કરો. તમારી શરત એવી છે કે તમે ચારે જણા રૂબરૂ સાથે આવો ત્યારે સોનામહોરો આપવી. માટે અચરત ડોશી એ સોનામહોરો તમારે માટે તૈયાર રાખશે, પણ એને લેવા માટે તમે ત્રણ જણ નહીં, તમારે ચારે જણાએ સાથે આવવું પડશે.”
ત્રણે તો આ વાત સાંભળીને ફીકા પડી ગયા. એમના તો હોશકોશ ઊડી ગયા. ચોથો મળે તો-તો એની પાસેથી સોનામહોરો પણ મળે જ ને !
ઊંઝાના પંચે ડમરાની વાત મંજૂર રાખી. અચરતમાના આનંદનો પાર ન રહ્યો.
એમણે ડમરાને અંતરથી અનેક આશીર્વાદ આપ્યા ને કહ્યું કે બેટા, આવી બુદ્ધિથી તું જરૂ૨ એક દિવસ ગુજરાતનો દીવાન બનીશ.
ધોળામાં ધૂળ D &
