________________
સોનામહોરો લાવવી ક્યાંથી ? અને ક્યાંયથી લાવી ન શકાય તો વાસણ-કૂસણ લિલામ થાય. એમના ધોળામાં ધૂળ પડે. એમ છતાંય મજૂરી કરીને બાકીના પૈસા તો ભરવાના રહે જ !
એવામાં ડોશીને ડમરો યાદ આવ્યો. ડમરાની સુગંધથી ઉદાસ મન નાચી ઊઠે એમ મૂંઝાયેલી અચરતમામાં જીવ આવ્યો. ડોશીમા સિદ્ધપુર ગયાં ને ડમરાને મળ્યાં. - ઊંઝાવાળાં અચરતમાને ડમરો સારી રીતે જાણે. આખા ગુજરાતમાં અચરતમાને કોઈ ન ઓળખે એ જ અચરજ કહેવાય !
ડમરાએ અચરતમાને બેસાડ્યાં ને બધી વાત સાંભળી. અચરતમાએ ડમરાને કોઈ ઉપાય ખોળી કાઢવા કહ્યું. જો કોઈ ઉપાય નહીં ખોળે તો પોતાનું આખું જીવતર ધૂળ થશે.
ડમરાને થયું કે આ ચાર ઉસ્તાદ છે. ડોશી ભલી છે. પાડાના વાંકે પખાલીને ડામ હોય નહિ.
ડમરાએ થોડી વાર વિચાર કર્યો. પછી કહ્યું, “અચરતમાં, મૂંઝાવ નહીં. હું તમારા દીકરા જેવો જ છું. ડાહ્યો દીકરો માને કદી દુ:ખ ન આવવા દે. ચાલો, ઊંઝાના પંચની પાસે.'
ઊંઝાના પંચને થયું કે આ વળી કેમ પાછી આવી ? પણ ડમરાને જોઈને ખ્યાલ આવી ગયો કે જરૂર ડમરો એના ડહાપણથી ડોશીને મદદ કરવા આવ્યો છે. પંચે ફરી પેલા ત્રણે જણાને બોલાવ્યા.
ડમરાએ એમને પૂછ્યું, “કેમ ભાઈઓ, તમે આ ડોશીમાને હજાર સોનામહોર થાપણ તરીકે સાચવવા આપી હતી ને ?”
ત્રણેએ જવાબ આપ્યો, “હા.'
અને ડોશીને કહ્યું હતું કે અમે ચારે જણા સાથે માગવા આવીએ ત્યારે તમારે પાછી આપવી. બરાબર ને ?'
ત્રણેએ હા કહી. ડમરાએ વળી પૂછ્યું, ‘તમારામાંનો એક આવીને 28 સોનામહોરો લઈ ગયો. ડોશીમાએ શરતનો ભંગ કરી એ સોનામહોરો
| ડાહ્યો ડમરો
