Nav Bharatna Bhagya Vidhata Sardar Vallabhbhai Patel

SR No.: 034292
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandravadan Mehta
Publisher: Sardar Vallabhbhai Patel 125mi Janma Jayanti Ujavani Samiti
Publication Year: 2000
Total Pages: 126
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 2 MB

Page 24

૩૨
શાવકશા ગોકુલ
નવભારતના ભાગ્યવિધાતા : સમજાય એવી વાત છે. હં.. પછી ? : પણ માસ્તરજી ઔર બિગડ્યા, તે વધારે સજા ફટકારી.
એટલે બીજે દિવસે વલ્લભભાઈ મોટા કાગર પર મોટા અક્ષરે ‘બસો પાડા' એમ લખીને હાજર થઈ ગયા. એ વાંચી માસ્તરજી તો ચૂપ. તમે કોછો એમ કોઠા લખવાના કહ્યા
હોત તો છોકરાઓ કોઠા ખાઈ ગયા, એમ કહેત. : બોલતી જ બંધ કરી નાખી. વાહ, ચેપટર બંધ. : ના, વાત પોંકી હેડમાસ્તર સુધી. તાં વલ્લભભાઈએ પુરી
ચોખવટ કરી. અમે મેટ્રિકમાં ભણીએ. તો કંઈ ભણતરમાં ખપ લાગે એવું વાંચવા-લખવા સજા ઠોકો તો ઠીક છે. આ બાળપોથીમાં ભણવાની વાતો આંકના પાડા લખાવો અને હું લખું તો લોક મને મૂરખો જ કહે તેવું કામ શી રીતે થાય ?
વિદ્યાભ્યાસ અને વકીલાત ગોકુલ : અને પારે તેનો ધરમ. આમ સવારી નડિયાદમાં. તાં ૧૮૯૭માં
મેટ્રિક થયા. ઉંમર ત્યારે બાવીસની – હવે શું ? શાવકશા : નોકરી. ગોકુલ : વલ્લભભાઈ નોકરી કરે ? કોની ? સામાન્ય બાબત તો
એવી કે, મેટ્રિક થાય તો સિનિયર ટ્રેઇન્ડ ટીચરની નોકરી લે અને મામાજી ડુંગરભાઈ એ અમદાવાદ મ્યુનિસિપાલિટીમાં. ત્યાં એમના સગા ઇંજિનિયર, તો તો કોઈ મુકાદમીની જગ્યા અપનાવવાનું કહ્યું. જેમ કામ હાથ કરશો તેમ આગળ બઢશોએવી વાત–પણ વલ્લભભાઈના મગજમાં આ વાત બેઠી નહીં. તેમ કરમસદ આણંદ-નડિયાદની બહુ દુનિયા જોએલી નહીં.
શાવકશા ગોકુલ
શાવકશા ગોકુલ
શાવકશા
: લૉજિકલ વાત છે.
ગોકુલ
શાવકશા
: તે અમદાવાદ નહીં ગિયા. : ગયા – એ જ મિનિસિપાલિટીમાં મુકાદમ તરીકે પણ કેવા
મુકાદમ ? ભલભલા અંગ્રેજ મુકાદમનાં પાણી ઉતારી નાંખેલાં એવા મુકાદમ–પણ એ તો લાંબી વાત, મેટ્રિક પછી હવે શું ? એમણે બે-પાંચ સનદી વકીલો જોયેલા. ડિસ્ટ્રિક્ટ પ્લીડરઅને મગજમાં મોટા મોટા બૅરિસ્ટરોનાં નામ હાંભરેલાં –
તે નોકરીનો વિચાર કરે ખરા ? : ખરેખર – સપૂતના લુખ્ખણ પારણામાંથી જ જણાય. : એમની પોતીકી કેફિયત છે. ૧૮૯૭માં મેટ્રિક થયા. ૧૯૨૧માં
એટલે – : એકવીસ ને ત્રણ ચોવીસ વર્ષ પછી – : સ્વરાજ્યની લડતમાં મોડાસા ગામમાં એક ભાષણમાં એમણે
જાહેરમાં કહેલું :
: તે હેડમાસ્તર પણ હમજ્યા, કે વિદ્યારથીની વાત હાચી- તે એમણે છેવટે બધું ભીનું લૂછી, હમજાવી વાત પતાઈ
દીધી. : નહીં તો ભારે થાત. : ભારે શું, ભમરડો થાત ! વલ્લભભાઈ તાંથી પાછા વડોદરથી
નડિયાદ આવત. તે એમ જ બન્યું. ફરી વાર કોઈ ભણાવનાર સાથે બાઝયા ને એકાએક વડોદરાથી નડિયાદ, નડિયાદ આવીને એમણે મામાજી પાસે ફરિયાદ નોંધાવી. વડોદરાની
ઇસ્કોલમાં કોઈને ભણાવતાં જ આવડતું નથી. વાત પૂરી થઈ. : એ તો ભાઈ, એવું છે, ભણે એની વિદ્યા, મારે તેની તલવાર.
ગોકુલ
શાવકશા ગોકુલ
શાવકશા ગોકુલ
શાવકશા