________________
સઝાયાદિ સ હ
ખ ધક સુરિ તણું યતિજી ઘાણીએ ઘાલી પલિત . કૂરગડુ હુઆ કેવલીજી તપીયા મુનિ મૂકી સૂરિજી ગરૂઓ ગજસુકુમાલજી સસરે શિર ઉપર ધર્યાજી દુમુખ વચન સુણી કરી છે ક્રોધ ચઢ કમે નડજી મસ્તક લેચ દેખી કરીજી ક્રોધ ગયે નિરમલ થયો ક્ષમા ખડગ નહિ જેહ(ક)નેજી ક્રોધ યોધ શું સુઝતાજી તપ વિણસે રીસે કરીજી માને વિનય વિણસીયેજી જેહનું મન ઉપશમે રમેજી કહે શિષ્ય ઉવઝાયને જી
ક્ષમાં તણાં ભંડાર ન ચર્યું ચિત્ત લગાર રે... , ૧૬. કૂડી છાંડી નિષ પહેલી લું) નામે શીષરે.... , ન કર્યો કોપ લગાર -ધગધગતા અંગાર રે... . પ્રસન્નચંદ્ર ઋષિરાય બાંધ્યું નરકનું આયરે... , વળીયે મુનિ વનમાંય લહ્યો કેવલ તેણે ઠારે.. . તે દુઃખીયા સંસાર કિમ નવિ પામે પાર રે.. - ૨૧ સ્ત્રીથી શીયલ વિનાશ ગરવે જ્ઞાન અભ્યાસ રે.. ૨૨ નહીં તસ દુઃખ દંદોલ મુનિ લક્ષ્મી કલેરે.. .
[પપ૮] જબ લગ ઉપશમ નાંહિ રતિ તબ લગે તેગ ધરે કયા હેવે નામ ધરાવે જતિ જબ૦ ૧ કપટ કરે તું બહુવિધ ભાતે કેથે જલેય છતી તાકે કુલ તું ક્યા પવેગે જ્ઞાન બિન નાહ બતી...જબ૦ ૨. ભૂખ તરસ ઓર ધૂપ સહતુ તે કહે તું બ્રાવતી કપટ કેળવે માયા મડે મનમેં ધરે વ્યક્તિ. ભસ્મ લગાવત ઠાડે દાઢે) રડેવે કહત હૈ હું વરતી મંત્ર જંત્ર જડીબુટી ભેષજ લેભ વશ મૂઢમતિ... . અને બડે બહ પરવધારી જિનમે શક્તિ હતી
ભી ઉપશમ છોડી બિચારે પાયે નરક ગતિ.. કે ગૃહસ્થ કે હવે વૈરાગી જોગી ભગત જાતિ અધ્યાતમ-ભાવે ઉદાસી રહેશે પવેગે તબહી મુગતિ. . શ્રી નયવિજય વિબુધ વર રાજે ગાજે જગ કરતિ શ્રી જસવિજય ઉવઝાય પસાયે હેમ પ્રભુ સુખ સંતતિ.. ૭
