________________
ter
મધપુડા માખી રચે રે સુટનારે લુટી ગયા ૨ પરમારથ પ્રીતે કરી રે ભવે નાટકના ભવનમાં રાય રક ખગ પશુ બન્યા રે
આતમ અર્પી નિમળે રે તાપ મટે પ્રભુ ઘ્યાનથી રે
દાન નકીધું પાન ઘસી પગ ખાયા પ્રાણુ... કરા અમર નિજ નામ ભજન્મ્યા વિધ વિધ વૈષ પુણ્ય ન કરે લવલેશ (લયા ન તત્ત્વપ્રવેશ) પ્રભુ ચરણે ચિત્ત લાય ઉદયરત્ન સુખકાર સકલ મહેાદય થાય
સજ્ઝાયાદિ માંગત
દુનિયા ારગી દીસે ખાટા ભરસે, ખાટી રે થાવું... સ્વજન સા સહું સવારથ સુધી પુણ્ય વિના એક પરભવ જાતાં રામા રામા ધમ ધમ કરતાં કનક ને બીજી કામિનીએ લુખ્ખા પચ વિષયના પ્રવાહ મહે નાવ સરખા નાથને મૂકી માહ રાજાના રાજ્યમાં વસતાં જિનમા વિષ્ણુ જમના જોરે સદ્ગુરુના ઉપદેશે સાચે પાખડ માંહે પડચા જે પ્રાણી ભીડભંજન પ્રભુ પાસ જિનેશ્વર ઉદય રતનના અંતરયામી
આપ વિચારજો આતમાં અસ્થિર પદારથ ઉપરે ઘર માંડે છે ઘરધી આલે તે બીજો નથી
.
[૩૨]
બહુલા તે
.
જાય છે, જાય છે, જાય છે.રે જીવ! જિનવર ભજવાની તક જાય છે પાપા ધાવાની તક જાય છે રે ભવ સલૈા કરવાની તક જાય છે લાભ લુટાય છે રે જીવ! જિનવર૦ ૧ પલ પલ પલટાય છે ગાંઠના ગરથ લુટાય છે રે ગરજે ઘેલા થાય છે સસારમાં સીદાય છે રે ધમ ધમ જિહાં તિહાં થાય છે કેઇક પ્રાણી કૂટાય છે રે તૃષ્ણાપુરે તણાય છે પાપને ભારે ભરાય છે રે પરમાધામી પાસે જાય છે આતમા કહાને જીતાય છે રે શુદ્ધ ઝવેરી જણાય છે ભવસાયરમાં તણાય છે રે પૂજતાં પાપ પલાય છે બૂડતાં ખાંહે સહાય છે રે
[૩૩]
બ્રાંતે શું ભૂલો ફોગટ શુ' ફૂલ....આ૫૦ મેલા મનના ભામા
જોને ધરી તામા...
..
A
19
..
10
..
20
૧૦
૫
૬
.
