________________
અરણિકમુનિની સઝા
૧૦૧
દેહિ લાગે બે લલ દિનદિન રૂઝવું તિમ મુઝ લાગે બે લાલ ચારિત્ર નિત ન
નિત ન ચારિત્ર કષ્ટ દિન દિન મેં ન ખમાય માવડી
જે કહો તો અણસણ કરીને કાયા ગાળું આવડી ૧૬ ચારિત્ર લેઈ બેલ લ સુતન વિરાધીઈ અણસણ કીધે બે લાલ શિવસુખ સાધોઈ
સાધઇ શિવસુખ માતવયણે સુતે અણસણ આદર્યો
તડકે ધખતી શિલા ઉપર સુતે સુરપદ અણુસયુ ૧૭ ધન ધન માવડી બે લાલ નિજ સુતે ધ ધન ર પુત્રે બે લાલ માત કહ્યો કર્યો
એ કહ્યો કીધો કાજ સીધે ધન્ય અરહનક મુણી ગુણહર્ષ પંડિત બિધિ પભણે તાસ ગુણ આગમ સુણી ૧૮
[૧૧૦થી ૧૯] સરસ્વતી સામિણ વિનવું રે, પ્રણમું શ્રી ઋષિરાજ; સાધુ શિરોમણી ગુણનિલ રે, “અન્નક ષિરાજ મુનીસર ગાયનું મુનસર ગાયનું ગુણ ગંભીર, મરૂ તણી પરે ધીર. તુંગીયા” નગરી સુંદર રે “જિતશત્રુ નામે રાયઃ રાજનીતિ ચાલે સદા રે, આણુ ન લેપી જાય તિણ નગરી વ્યવહારી રે “દત્ત” વસે શુભ અંગ; "દત્તા” નારી તેહરી રે પિયુસું રાતી રંગ. “અહંન્નક સુત વાલહે રે, ચંદ્રવદન સુકુમાળ; લક્ષણ બત્રીશે શોભતે રે, લીલા લચ્છી ભૂપાળ. ઇશુ અવસર તિહાં આવી છે, “અન્નક' મિત્ર સૂરીશ; “દત્ત” શેઠ વદન ચલ્ય રેધર્મ સુણે મન હીશ. વૈરાગ્યે મન વાળીયું રે, દેહિલે એ અવતાર; આર્યદેશ કુળ ટકે રે, દેહિલે જન્મ વિચાર જૈનધર્મ તે દોહિલે રે, દેહિલે સાધુ સંગ; રાજ ત્રાદ્ધિ પામી ઘણું રે, ભવભવ ભામિની ભેગ. .. “દત્ત” સુણ તે દેશના રે, મન ભી ગૌરાગ ઘર આવા ઘરણી ભણી રે, તેહ સુણાવે લાગ. વળતી બેલી વાલહી રે, સાંભળે જીવન પ્રાણ; પિયુ પાખે કેણ માહરે રે, સુખ દુખ કેરે જાણ.
