________________
भत्त
॥ १८
रमणी दंसणं चेव ॥ सुंदरं होन संगम सुदेां ॥
मलसं पुरा विलासो ॥ १२१ ॥
. मघोन्विष सुरदोमालाई | स्त्रीनुं दरशन खरेखर हुं छे, माटे संगमना मुखवडे करीने सर्यु; मालानो गंघ पण सुगंधीदार होय पण मर्दनवडे विनाश पामे ॥ १२१ ॥
साकेयपुराहिवइ || देव र र सुस्क पो । पंगुल देनं वढो || ढोय नईइ देवीए ॥ १२२ ॥
साकेत नगरनो अधिपति देवरति नामे राजा राज्यना सुखथी भ्रष्ट थयो, पांगलाने माटे ते नदीमां पडयो अने ते नदीरुप देवीने विषे बुडयो ॥ १२२ ॥
सोय सरी डुरिय दरी ॥ कवम कुमी महिलिया किलेस करी ॥ वयर विशेयण अरणी ॥ उरक खणी सुरकपमिवरका ।। १२३ ।
शोकनी नदी अने दुरितनी गुफा, कपटनुं घर अने क्लेशनी करनारी अने वैररूपी अग्निने सलगाववाने अरणीना लाकडा समान अने दुःखनी खाण अने सुखनी प्रतिपक्षी स्त्री छे ॥ १२३ ॥
अमुलियमा परिक्कम्मो ॥ सम्मं को नाम नासिनं तरइ ॥ म्हसर सरोदे || दिोिमयीं ॥ १२४ ॥
FRETSsestses
पयनो.
॥ १८ ॥
