________________
भत्त
पयत्री.
I
समसभUBLiterness
लाँकिक श्लोकोबडे यवने नो मरण थकी राजाए बचाव्यो भने ते रुडे साधुपणुं पाम्यो तो जिनेश्वर भगवान कहेला एवा सूत्रवडे जीव मरणना दुःखथी छुटे एमां शुं कहे, ॥ ८७ ॥
अदवा चिलाइपुत्तो॥ पत्तो नाणं तदा सुरतं च ॥
नवसम विवेग संवर ॥ पयसुमरण मित्त सुयनाणो॥1॥ अथवा उपशम, विवेक, संवर ए पदना सांभलवा मात्र श्रुत ज्ञान जेने छे एवो चिलाती पुत्र झान पाम्यो तेमन देवपणुं पाम्यो ॥ ८८ ॥
परिदर धीव वह ॥ सम मण वयण काय जोगेहिं ।।
जीव विसेसं नानं ॥ जावजीवं पयत्तेणं ॥ नए॥ जीवना भेदने जाणीने जावजीव प्रयत्नवडे सम्भक मन, वचन, कायाना योगवडे छ कायना जीवना वधने त्याग कर ॥ ८९॥
जह ते न पियं पुरकं ।। जागिय एमेव सत्व जीवाणं ।
सवायर मुवनत्तो ॥ इत्तो धम्मेण कुणसुदयं ॥७॥ जेम तने दःख वहालु लागतुं नथी एम सर्व जीवने पण दुःख गमतुं नथी एवं जाणीने सर्व आदरवडे उपयुक्त छतो धर्मने विषे उद्यम करतो दयाने कर ॥९० ॥
saudarni-405dafdatreyakat
१३॥
