________________
卐
चौमासी व्याख्यान ।
काठीयानुं खरूप
मा प्रबल धोंसराने तपावी ते जीवोना खांधे चडावी, रथ जोडी उपर पोते बेशी मुद्गरना मार मारता चलावे छे, दोडावे छे, कोइक
वाघ, वरु, शीयाल, सिंह, चित्रो, रिंछ, कुतरो, गेंडो, विगेरेना रूप करी जीवोने भक्षण करे छे. कोइक उंचे पग बांधी नीचे अग्निमां माथु राखी, उपरथी मार मारे छे. कोइक उंचे उडाडी नीचे शील्लापर पाडी चूरेचूरा करी नाखे छे. कोइक लेखबद्ध शब्दोना पेठे मारो, हणो, कापो, छेदो, भेदो, गुंदो, छंदो, बाळो, जाळो, कुटो, विगेरे शब्दोथी त्रास उत्पन्न करी महारौरव दुःख उत्पन्न करे छे, ते सांभली नारकीना जीवो, हा तात ! हा मात ! हा जात! हा भात ! हा नाथ ! हा प्रभु! हा स्वामी, मने मारो नहि ! मारो नहि ! म्हारं रक्षण करो! कृपा करो! दया करो, हुं नमस्कार करुं छु ! बे हाथ जोडुं ! माफी मागुंछु! शरणे आवेलो छ. मने छोडी द्यो, मुकी द्यो! मारो नहि, बचावो! दुःखथी मुक्त करो! तमारो दास छ! तमारो सेवक छं! तमारो नोकर छु ! तमारो गुलाम छ ! दीन छु! अनाथ छ! अपराधि छु! आवी रीते भयंकर करुणाजनक चीसो पाडनारा जीवोने पण परमाधामी करुणा रहित थइ अत्यंत वेदना करे छे. एवी रीते नरकना अंधारीया केदखानामा रहेला जीवो क्षेत्र वेदनानु, परस्पर वेदनानु, परमाधामीये करेल वेदनानु, दारुण, असह्य, अनंतु दुःख, नरकने विषे जे वेदे छे, तेने ज्ञानि महाराजा शिवाय चर्म चक्षुवालो जीव देखी शकतो नथी.
तिर्यंच वेदना. ___ एकेंद्रियथी ते तिर्यंच पंचेंद्रियना जीवोने पण अनेक प्रकारे दुःख रहेढं छे. शीतकालने विषे शीतलतानुं दुःख, उष्ण कालने विषे उष्णतानुं दुःख ! वर्षाकालने विषे पण वरसादनी जडी पडवाथी अनेक प्रकारनुंदुःख रहेलुं छे. वली अति पवनने
451433
-
-
