________________
चौमासी व्या
॥ ५९ ॥
जो रुष्टमान थाय तो तने क्षणमात्रमां एक रांक दासी बनावी दे, वली त्हारी शोक्य व्हेनोपर पण तुं सुखीपणानो गर्व अगर मत्सर घरीश नहि. तुं मदथी परनी निंदा करीश नहि. ए राज्य ऋद्धि लक्ष्मी वस्त्रालंकार विषयसुख ए राजाना प्रतापथी ज ख्यान ॥ सी मले छे अने ते पण क्षणिक छे, माटे तुं शांति राखी अभिमानने त्याग करजे, एवी रीते निरंतर पोताना आत्मानी निंदा करे छे. एक दिवस अकस्मात् बीजी राणीनी दासी ते शुं करे छे ते जोवा आवी चडी, एटले बारबंध करी बेठेल राणीने व्या बबडती देखी, तेणीये राणीयोने मोढे वात करी, ते तो राजाने वश करवानो मंत्र बबडे छे, समग्र राणीयोने छिद्र हाथमां क आववाथी राजाने विनति करवा लागी के तुं अमारे त्यां आवतो नथी, पण तेनो अमने शोक नथी. परंतु आ तारी नवी आणेली राणी छे, ते निरंतर वाघराना वेष जेवा लुगडा पहेरी, मंत्र बबडी कामण करे छे, माटे जो जे क्यांइक तुं जीवनो जाय नहि, माटे अमो तो त्हारा हितने माटे कहीये छीये, खोडं माने तो जा तपास करी जो. राजाने आवी रीते भरमा - ववाथी तपास करी तो प्रथमना माफक आत्मनिंदा करती देखी, राजा विचार करवा लाग्यो के, आ राणी महागुणी छे, परनी निंदा नहि करता केवल आत्मानी ज निंदा करे छे, माटे धन्य छे ? आ राणीने ! एम विचार करी बीजी राणीयोने कधुं के तमो- सर्वे दुर्जन छो ! उत्तम जीवोनी निंदा करी, आळ कलंक चडावी, तेना पाप धोइ, तमे नरकना खाता बांधो षां छो, ने तेना उपर मने तिरस्कार कराववा भरमावो छो, माटे धिकार छे ! तमारा कुटिलपणाने ! एम कही सर्वेना शिरोमणि ते चित्रकारनी पुत्रिने पटराणी बनावी. चित्रकारनी पुत्री पण धर्मनुं आराधन करी, तेम ज पोताना आत्मानी निंदा करी सुखी थइ. तेवी ज रीते परनी निंदा करवानो जे स्वभाव जेनो पढ्यो होय, ते दुर करी जे भव्य प्राणि पोताना ज
(
नुं
मा
भा
-
तेर
र काठीयानुं र स्वरूप ॥
45
स्व
रू
॥ ५९ ॥
