________________
વૈરાગ્યશતક
६६
४९
आसी अणंतखुत्तो, संसारे ते छुहा वि तारिसिया । जं पसमेउं सव्वो, पुग्गलकाओ वि न तीरिज्जा ॥३९॥ सिसिरंमि सीयलानील-लहरिसहस्सेहिं भिन्नघणदेहो । तिरियत्तणंमि रण्णे, अणंतसो निहणमणुपत्तो ॥४०॥ गिम्हायवसंतत्तो, ऽरण्णे छुहिओ पिवासिओ बहुसो । संपत्तो तिरियभवे, मरणदुहं बहु विसूरंतो ॥४१॥ वासासु रण्णमझे, गिरिनिज्झरणोदगेहि वझंतो। सीयानिलडज्झविओ, मओ सि तिरियत्तणे बहुसो ॥४२॥ जं नरए नेरइया, दुहाई पावंति घोरऽणंताई । तत्तो अणंतगुणियं, निगोअमज्झे दुहं होइ ॥४३॥ तंमि वि निगोअमज्झे, वसिओ रे जीव ! विविहकम्मवसा । विसहंतो तिक्खदुहं, अणंतपुग्गलपरावत्ते ॥४४॥ काऊणमणेगाई, जम्ममरणपरिअट्टणसयाई । दुक्खेण माणुसत्तं, जइ लहइ जहिच्छियं जीवो ॥४५॥ तं तह दुल्लहलंभं, विज्जुलयाचंचलं च मणुअत्तं । धम्ममि जो विसीयइ, सो काउरिसो न सप्पुरिसो ॥४६॥ सोअंति ते वराया, पच्छा समुवट्ठियंमि मरणंमि । पावपमायवसेणं, न संचिओ जेहिं जिणधम्मो ॥४७॥ माणुस्सजम्मे तडिलद्धयंमि, जिणिंदधम्मो न कओ य जेणं । तुट्टे गुणे जह धाणुक्कएणं, हत्था मलेव्वा य अवस्स तेणं ॥४८॥ अथिरेण थिरो समलेण, निम्मलो परवसेण साहीणो। देहेण जइ विढप्पड़, धम्मो ता किं न पज्जत्तं ?॥४९॥
६९
मा
